Κώστας Καζάκας: «Είχα πολύ άγχος, δεν είχα σάλιο και έκανα πρεμιέρα τρέμοντας»

Ο Κώστας Καζάκας έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα On Time Σαββατοκύριακο και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου. Ο γνωστός κωμικός ηθοποιός μίλησε από καρδιά, ανάμεσα σε άλλα, για τις φοβίες που αντιμετώπισε στο πρόσφατο παρελθόν και τις κρίσεις πανικού που κλήθηκε να διαχειριστεί επί σκηνής.

Μου είπατε ότι η μητέρα σας σας είχε δημιουργήσει κάποιες φοβίες. Υπήρξε κάτι στη ζωή σας που σας έφερε αντιμέτωπο με πανικούς και χρειαστήκατε βοήθεια από ψυχολόγο για να τους αντιμετωπίσετε;

Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που το έφερε αλλά, ναι, πέρασα μια περίοδο που είχα πανικούς. Ήρθα στην Ελλάδα το 2008 και μέχρι το 2012 έπαιξα στους «Συμπέθερους από τα Τίρανα» στο θέατρο, αλλά επειδή προέκυψε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, αποφάσισα να γυρίσω στην Κύπρο. Έκανα πρεμιέρα με το έργο «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης» – ρόλο που θεωρητικά τον είχα στο τσεπάκι μου -, βγήκα να παίξω στη σκηνή, είπα τα λόγια αλλά είχα φόβο, με έπιασε πανικός, ότι δεν θα τα καταφέρω. Ένιωθα ότι κουραζόμουν να θυμηθώ τα λόγια κι αυτό μου δημιουργούσε πανικό.

Αυτό το πάθαινα μόνο όταν ήμουν πάνω στη σκηνή. Έμεινα σε αυτόν το θίασο ένα χρόνο, από το 2012 έως το 2013, κι έκανα τέσσερα έργα. Κι έλεγα στον εαυτό μου: «Τόσο κακό είναι να σταματήσω και να πω στον κόσμο, συγγνώμη δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο;». Σκεφτόμουν να τα παρατήσω. Όμως, φεύγοντας από αυτό τον θίασο, μου έγινε μια πρόταση να παίξω σε ένα αριστουργηματικό έργο, το «Μπαμ». Όταν συνειδητοποίησα ότι θα είμαι συνεχώς στη σκηνή, σκεφτόμουν πως να φύγω από το σχήμα. Τότε είπα στον εαυτό μου: «Κώστα, αν φύγεις τώρα, δεν θα ξαναπαίξεις στο θέατρο. Τελείωσες! Άρα, θέλεις από τα 52 σου χρόνια να σταματήσεις;». Τόσο ήμουν τότε.

Είχα πολύ άγχος, έκανα πρεμιέρα τρέμοντας, δεν είχα σάλιο, ζήτησα νερό από το συνάδελφο, γιατί το πίναμε αργότερα, αλλά εγώ ήπια πριν την ώρα του, για να μπορέσω να συνεχίσω. Ευτυχώς που το έκανα, γιατί αυτή η παράσταση ήταν η αιτία να συνεχίσω να κάνω θέατρο. Επίσης, ζήτησα τη βοήθεια ψυχολόγου και συνήλθα.