Κώστας Χαρδαβέλλας: «Ήμουν μεταξύ ζωής και θανάτου! Ήρθαν στιγμές που…»

Ο Κώστας Χαρδαβέλλας έδωσε συνέντευξη στη Ράνια Καρατζαφέρη και την εφημερίδα “Spirto” και μίλησε για τη σκληρή μάχη που έδωσε με τον καρκίνο.

Γνώριζες τα πάντα από την πρώτη στιγμή. Τι σου έλεγαν τότε οι γιατροί;

Οι πιθανότητες για μένα ήταν 70% να… την κάνω και 30% να μείνω. Από την άλλη πλευρά, όταν ο καθηγητής, ο Λινός, μου είπε ότι έχω μεγάλο πρόβλημα και τον ρώτησα πόσο χρόνος ζωής έχω, μου έδειξε τον ουρανό λέγοντάς μου ότι μόνος ο θεός ξέρει. «Εμείς κάνουμε ότι μπορούμε, εσύ κάνεις ότι μπορείς, αλλά ο θεός ξέρει πόσο θα μείνεις». Και πραγματικά αυτό είναι έτσι, γιατί δεν ξέρεις εάν θα σε πιάσουν οι θεραπείες, δεν ξέρεις που θα πάει γενικά. Είναι θέμα αντίδρασης του οργανισμού, αλλά και θέμα τύχης.

Υπήρξαν στιγμές που φοβήθηκες;

Όποιος άνθρωπος βρέθηκε στη θέση μου και πει ότι δεν φοβήθηκε, λέει ψέματα. Βεβαίως και φοβήθηκα, αλλά έμαθα να διαχειρίζομαι αυτόν τον φόβο. Αυτό είναι το θέμα. Ο φόβος υπάρχει και όποιος πει το αντίθετο είναι παράφρων και δεν ξέρει τι του γίνεται. Αυτό που έχει σημασία είναι να μην μας καταβάλει ο φόβος. Ναι, φοβόμαστε, αλλά διαχειριζόμαστε αυτόν τον φόβο και παλεύουμε, ελπίζοντας στο καλύτερο, στη νίκη. Ήρθαν στιγμές που φοβήθηκα γιατί πέρασα δύσκολες ώρες σε αυτή την πορεία. Ειδικά όταν τον Αύγουστο του 2009 έπειτα από σκληρές θεραπείες κατέρρευσε όλο μου το ανοσοποιητικό σύστημα. Ήμουν μεταξύ ζωής και θανάτου. Κρύωνα με το παραμικρό και με έτρεχαν στην εντατική, όπου υπήρχε περίπτωση να πεθάνω από ένα απλό κρύωμα. Άρα υπήρχαν στιγμές που φοβήθηκα, αλλά κι εκείνες τις στιγμές ήξερα να διαχειριστώ τον φόβο μου και χωρίς βοήθεια. Δεν ζήτησα ποτέ τη βοήθεια ψυχολόγων και ψυχοθεραπευτών. Είναι καθαρά εγκεφαλικό θέμα και θέμα επιβίωσης. Εξαρτάται από το πόσο έχει προχωρήσει η επιστήμη, πόσο σε βοηθούν οι γιατροί και πόσο εσύ θέλεις να ζήσεις. Όλο αυτό το πράγμα είναι ουσιαστικά μια ψυχοθεραπεία. Γι’ αυτό λέω «βάλτε την ψυχή σας μπροστά και παλέψτε το θηρίο γιατί μπορείτε να το νικήσετε».

Πότε πείστηκες ότι ξεμπέρδεψες με τον καρκίνο;

Έπειτα από πέντε χρόνια. Ο καρκίνος εντοπίστηκε τον Ιούνιο του 2009, έκανα τις θεραπείες μου μέχρι τον Σεπτέμβριο και μετά ξεκίνησα τηλεόραση. Τα επόμενα πέντε χρόνια, κάθε τρεις μήνες στην αρχή, μετά κάθε εξάμηνο και τώρα κάθε χρόνο, κάνω τις εξετάσεις μου και είμαι μια χαρά. Ο καρκίνος έχει μια πιθανότητα επανεμφάνισης στην πενταετία. Μετά δεν γλιτώνεις βέβαια ποτέ, να πεις ότι πέταξα τον καρκίνο στα σκουπίδια. Ο καρκίνος υπάρχει σαν απειλή, αλλά εγώ τον έχω παρομοιάσει σαν μια σπηλιά. Ότι τον έχεις κλεισμένο σε μια σπηλιά και δεν πρέπει να αφήσεις χαραμάδα σε αυτήν τη σπηλιά, για να μη ξεφύγει.