Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η Κοραλία Καράντη στο περιοδικό ΟΚ! και τη δημοσιογράφο Σόνια Μαγγίνα με αφορμή το καθημερινό σίριαλ του MEGA, «Το αύριο μας ανήκει». Η αγαπημένη ηθοποιός αναφέρθηκε, μέσα σε όλα, στη σχέση της με τον χρόνο καθώς και στους… κακούς λύκους που βρέθηκαν στη ζωή της.
Αναμφίβολα δείχνει πιο ωραία από ποτέ. Πότε συνειδητοποίησες πως είσαι μια ωραία γυναίκα;
Ευχαριστώ, αλλά ποτέ δεν ασχολούμουν και δεν ασχολούμαι. Η ομορφιά είναι κάτι που περνά και δεν έχει πολύ μεγάλη σημασία.
Όταν κοιτάζεσαι στον καθρέφτη, δεν νιώθεις καλά με την εικόνα που βλέπεις;
Νιώθω καλά με την έννοια όχι του τι φαίνεται αλλά του τι βλέπω μέσα από την εικόνα μου. Αισθάνομαι πως έχω πορευτεί στη ζωή μου έντιμα. Αυτή είναι η λέξη που τα περικλείει όλα. Επομένως, όταν κοιτάζομαι στον καθρέφτη, όλα είναι ΟΚ. Ωστόσο, σε ότι αφορά τον καθρέφτη και το γυναικείο φύλο εν γένει, οι γυναίκες μεγαλώνοντας αντιμετωπίζουμε πολλά θέματα. Η γυναίκα έρχεται αντιμέτωπη με τη σεξιστική συμπεριφορά ή και τη σεξουαλική κακοποίηση καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της. Δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρει τον κακό λύκο στο δρόμο της – και ο κίνδυνος δεν είναι μόνο σωματικός, είναι και ψυχικός. Ζούμε σε μια πατριαρχική κοινωνία με όλη τη σημασία της λέξης. Και μόνο το γεγονός ότι η κοινωνία δεν αποδέχεται την εικόνα της γυναίκας που μεγαλώνει και φτάνει η γυναίκα να τραβιέται, να ανορθώνεται, με κάθε τρόπο για να παραστήσει για λίγο ακόμη τη νέα αρκεί.
Πολύ περισσότερο στο δικό σου επαγγελματικό χώρο.
Κατά κόρον! Στην Ελλάδα έχουμε ενστερνιστεί την αμερικανική κουλτούρα, με το ξανθό μαλλί, το μακρύ νύχι, την προβολή του στήθους και το duck face, τη γυαλιστερή εικόνα εν γένει, οπότε θεωρώ πως είμαστε περισσότερο θυματοποιημένες σε αυτό το θέμα. Υπάρχουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Αγγλία για παράδειγμα, που δεν μασάνε από τέτοια. Οι Αγγλίδες ηθοποιοί είναι πιο ελεύθερες, αφημένες να γεράσουν με τις ρυτίδες και τα παχάκια τους. Είναι πραγματικές γυναίκες – και το βάρος πέφτει στην ουσία της δουλειάς τους, όχι στο εξωτερικό πακέτο. Είναι η παιδεία τους τέτοια.
Εσύ έχεις μπει στον πειρασμό να κάνεις κάτι ώστε να δείξεις νεότερη;
Όχι! Παρόλο που υπάρχουν άνθρωποι που λένε «δεν μπορεί, κάτι θα έχεις κάνει», δεν έχω κάνει απολύτως τίποτα.
Τις αγαπάς τις ρυτίδες που φέρνει ο χρόνος;
Τις αποδέχομαι. Δεν μπορείς να παραμένεις πάνω σε αυτή τη γη παρά μόνο μεγαλώνοντας. Έπειτα, δεν έρχονται μόνες τους. Σου φέρνουν γνώσεις και πολλά ακόμα, που έχουν μεγάλη σημασία. Αν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, σου φέρνουν επιείκεια, συμφιλίωση, καλή προαίρεση, έλλειψη ανταγωνιστικότητας και τη διάθεση να φεύγεις από το εγώ και να μπαίνεις στο εμείς. Αυτά τα φέρνει η ηλικία όταν αποδέχεσαι τη διαδικασία ως κάτι φυσικό, όταν την εναγκαλίζεσαι.
Έχει υπάρξει κακός λύκος στη δική σου ζωή;
Εννοείται! Πολλοί, ούτε ένας ούτε δύο, αλλά δεν έχω φύγει από δουλειά. Έδινα τη μάχη μου κάθε φορά – κάποιες φορές με πολύ μεγάλο ψυχικό κόστος. Ωστόσο στη δική μας δουλειά υπάρχει ένας πολύ σημαντικός παράγοντας. Οποιονδήποτε άνθρωπο συναντήσεις σε μια θέση εξουσίας δεν τον υφίστασαι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν είναι το ίδιο για μια εργαζόμενη σε ένα νοσοκομείο, μια εταιρεία, ένα εργοστάσιο π.χ που μπορεί να δουλεύει εκεί για πάρα πολλά χρόνια. Στο χώρο μας αυτό το διάστημα είναι έξι – επτά μήνες. Φυσικά, τεράστιο ρόλο παίζει η παιδεία που παίρνουμε από το σπίτι μας, να μαθαίνουμε να λέμε όχι, να μη φοβόμαστε να το πούμε.