Συνέντευξη στο Λοιπόν και τη Μαρία Σοφιανού παραχώρησε ο Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος με αφορμή την παράσταση «Παγίδα» στο θέατρο Ζήνα. Μεταξύ άλλων, ο ηθοποιός αναφέρθηκε στον Δημήτρη Λιγνάδη και τον Πέτρο Φιλιππίδη, που βρίσκονται προφυλακισμένοι στις φυλακές Τρίπολης καθώς και στην προσωπική του εμπειρία σεξουαλικής παρενόχλησης.
Συνάδελφοί σας βρίσκονται προφυλακισμένοι μετά από σοβαρές καταγγελίες εις βάρος τους. Πώς νιώθετε για όλο αυτό;
Θεωρώ ότι όλο αυτό έχει πάρει τον δρόμο που του έπρεπε, δηλαδή αυτόν της δικαιοσύνης. Με τον Λιγνάδη είχα συνεργαστεί, με τον Φιλιππίδη όχι, αλλά τον γνώριζα ασφαλώς. Άκουγα πάρα πολλά άσχημα πράγματα, όχι όμως αυτά για τα οποία προφυλακίστηκε, κυρίως για άσχημες συμπεριφορές. Και για τον Δημήτρη Λιγνάδη είχαν φτάσει στ’ αυτιά μου φήμες, αλλά δεν γίνεται να πιστέψεις κάτι, επειδή απλά στο λένε. Οπωσδήποτε πρέπει να δώσουν λόγο για τις πράξεις τους και να λάβουν και την αντίστοιχη ποινή. Είμαι σαφέστατα κατά της πράξης, αλλά δεν μπορώ να λιθοβολήσω το πρόσωπο. Αλίμονο αν κάνουμε εμείς τους δικαστές. Στην τελική, πρέπει να τους δώσουμε την δυνατότητα να μετανιώσουν. Να μην φοβούνται οι άνθρωποι να μιλήσουν. Αυτό είναι το κέρδος από όλο αυτό.
Έχετε δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση σε νεαρή ηλικία. Τι άφησε στην ψυχή σας;
Ήμουν 22 χρονών τότε. Θα μπορούσα με την παιδική αφέλεια να την πατήσω, αλλά ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Θα σας πω ακριβώς τι έγινε… Είχα βρεθεί μόνος μου σε ένα μπαρ να πιώ ένα ποτό στη Θεσσαλονίκη, όντας φαντάρος κι είχα πάει εκεί καθώς είχε μια πολύ όμορφη barwoman με την οποία φλέρταρα ας το πούμε, αλλά μόνος μου χωρίς ανταπόκριση (γελάει). Δίπλα μου λοιπόν καθόταν μια παρέα αντρών με τους οποίους πιάσαμε φιλική κουβέντα και ήπιαμε κάποια ποτά. Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα να κλείσει το μπαρ, μου προτείνουν να πάμε στο σπίτι τους να συνεχίσουμε, μιας και ήταν σχετικά νωρίς. Έτσι κι έγινε, πήγα μαζί τους, μπήκαμε σε ένα πολύ ωραίο σπίτι και ξαφνικά οι δύο εκ των τριών πήγαν μέσα σε ένα δωμάτιο κι έμεινα εγώ με τον έναν που είχε και το σπίτι. Μετά τον είδα να κλειδώνει την πόρτα και εκεί ζορίστηκα. Άρχισα να σκέφτομαι πώς να ξεφύγω. Αμέσως μετά χαμήλωσε τα φώτα, άρχισε να μου κάνει κομπλιμέντα και έβαλε και το χέρι του στο πόδι μου και με αργές κινήσεις άρχισε να με χαϊδεύει. Εκείνη τη στιγμή του εξήγησα ότι ίσως με τον τρόπο μου να του έδωσα να καταλάβει κάτι λάθος, γιατί εμένα μου αρέσουν οι γυναίκες. Με ευγένεια και ήρεμο τρόπο τα είπα όλα, κι εκείνος μου αποκρίθηκε ότι αν δεν το δοκιμάσω πώς θα ξέρω αν μου αρέσει. Του απάντησα ότι πραγματικά δεν ήμουν και έτοιμος να το δοκιμάσω. Ευτυχώς ο τρόπος που τον αντιμετώπισα, τον έκανε να δεχτεί τη θέση μου και να μην κάνει τίποτα παραπάνω. Αυτή η μικρή ιστορία μου, θα μπορούσε να ήταν πολύ σοβαρή. Τους αντιμετώπισα με ψυχραιμία, δεν κατέκρινα τις προτιμήσεις τους και ήλπιζα στον πολιτισμένο τρόπο τους. Ευτυχώς για μένα, είχα δίκιο