Η Κωνσταντίνα Μιχαήλ έδωσε συνέντευξη στο Oneman και στην Χριστίνα Φαραζή και μίλησε για την αναγνωρισιμότητα και για το αν έβγαλε χρήματα από την τηλεόραση.
Αισθανθήκατε ποτέ το ξελόγιασμα της αναγνωρισιμότητας; Πόσω μάλλον αυτής της μαζικής που προσφέρει η τηλεόραση και τη γευτήκατε πολύ έντονα στα 90s και στα 00s;
Όπως μου είχε πει ένας αγαπημένος σεναριογράφος και συγγραφέας και καλός μου φίλος, «δεν το ‘χεις Κωνσταντίνα μου». Όταν είχα κάνει το Λαβ Σόρρυ και αφού είχε γίνει όλος αυτός ο χαμός, μετά από καιρό, κάποια στιγμή ήρθαν και μου είπαν ότι ο Γιάννης Δαλιανίδης συζητούσε για μένα τις προάλλες. «Τι έλεγε ο μεγάλος δάσκαλος;», τους ρώτησα. «Αυτό το κορίτσι θα μπορούσε να γίνει λαϊκό είδωλο. Δεν έγινε όμως».
Ναι, δεν έγινα. Δεν θα μπορούσα να γίνω, γιατί δεν είμαι έτσι. Δεν μπορώ να το διαχειριστώ όλο αυτό. Εννοείται ότι μου αρέσει η αποδοχή και την αποζητώ, να με αγαπούν και να με θαυμάζουν. Από την άλλη, μεγάλωσα από την οικογένειά μου με μία αυστηρότητα και σοβαρότητα του να αντιμετωπίζω τα πάντα με ταπεινότητα στη ζωή. Για να σου δώσω ένα παράδειγμα, όταν ήρθε η αδερφή μου και με είδε στην παράσταση, ενώ μου είπε μπράβο, πόσο υπερήφανη είναι για μένα, καθόμασταν να συζητάμε όλα τα αρνητικά, τι μπορεί να πήγε λάθος. Είναι αυτό το κακό που έχουμε ως Έλληνες, να βλέπουμε πάντα αυτό που λείπει, αυτό που δεν έχουμε, αντί να είμαστε ευγνώμονες για το καλό που μας συμβαίνει.
Χρήματα έχετε βγάλει ως ηθοποιός;
Μα μην με κάνεις να γελάσω τώρα. Στην Ελλάδα μας, χίλιες επιτυχίες να κάνεις ως ηθοποιός, χρήματα δεν θα βγάλεις. Γενικά έχω καταλήξει ότι το χρήμα πρέπει είτε να το κληρονομήσεις, είτε να το παντρευτείς, είτε να το παρανομήσεις. Τέλος πάντων, ας μην πάμε τη συζήτηση σε τέτοια μονοπάτια.
Φωτογραφία NDP