Η Ζωή Λάσκαρη πέθανε ξαφνικά και άφησε πίσω της την οικογένειά της, τους φίλους της, τους συνεργάτες της, τους δικούς της ανθρώπους να θρηνούν για τον απρόσμενο χαμό της. Οι άνθρωποι που την ήξεραν πολύ καλά και την είχαν ζήσει για χρόνια, μιλούν για τη Ζωή Λάσκαρη όπως ήταν πίσω από τα φώτα.
Νόνικα Γαληνέα
«Της είχα πει πριν από λίγο καιρό «Είσαι πολύ τυχερή που σε λένε Ζωή γιατί γι’ αυτή τη λέξη παρακαλάμε όλοι τον Θεό. Ζωή ζητάμε όλοι. Τώρα μία είναι η αλήθεια, είναι αβάσταχτο για τους δικούς της, αλλά ο Θεός της χάρισε το μεγαλύτερο δώρο: Την πήρε κοντά του με τον τρόπο που όλοι παρακαλάμε να μας πάρει. Με πόνο και αγάπη της εύχομαι να είναι ευλογημένο το ταξίδι».
Γιάννης Φέρτης
«Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι σε μία από τις δύο ταινίες που κάναμε την χάζευα για το καταπληκτικό κορμί που είχε. Τη χάζευα έτσι, ως παρατηρητής».
Δημήτρης Κωνσταντάρας
«Πολλά πράγματα δεν έβγαζε προς τα έξω, όπως ότι ασχολιόταν με ανθρώπους, με φίλους της, με συναδέλφους της που δεν είχαν τη δυνατότητα να ζήσουν καλά. Η ίδια ποτέ δεν το διαφήμιζε, δεν έλεγε ότι εγώ βοήθησα τον τάδε ή ότι εγώ έστειλα τόσα λεφτά σε αυτόν. Είχε πολύ μεγάλη καρδιά».
Ζωζώ Σαπουντζάκη
«Λυπάμαι για τη Ζωή, πραγματικά δεν το πιστεύω. Τα βράδια ανοίγω τις πόρτες και δεν μπορώ να κοιμηθώ με κλειστές πόρτες, φοβάμαι. Φοβάμαι όχι τίποτα άλλο… έχω στα μάτια μου τη Ζωή».