Η πρωταγωνίστρια του «Παραμύθι… αλλιώς» Κατερίνα Παπουτσάκη μιλά στο Down Town Κύπρου για το ρόλο της, τον ανταγωνισμό, αλλά και την επιτυχία του Survivor.
Έχεις κοινά στοιχεία με τον ρόλο σου;
Υποδύομαι την πριγκίπισσα Αικατερίνη, η οποία ζει στο παλάτι και δεν την αφήνουν να βγει καν από τα τείχη. Βλέπει τον κόσμο από τα παράθυρα, σαν φυλακισμένη. Δεν πρέπει να ερωτευτεί κάποιον, γιατί προτεραιότητα έχει η Ελισαβέττα. Είναι ρομαντική η Αικατερίνη, αλλά και επαναστάτρια και προσπαθεί να αλλάξει την κατάσταση. Το γεγονός ότι δεν μπορώ την αδικία είναι ένα κοινό μου μαζί της, καθώς και το ότι κοιτάζουμε το κοινό καλό. Νομίζω πολλοί θα ταυτιστούν μαζί της. Το άλλο μας κοινό είναι ότι γίνεται κι αυτή λίγο «καραγκιόζης». Κάνει πολλά αστεία, είναι κάπως ατσούμπαλη και αδέξια, έχει την πλάκα της. Να είστε σίγουροι ότι θα γελάσετε πολύ.
Έχεις άγχος για τα ποσοστά τηλεθέασης; Ο ανταγωνισμός σε φοβίζει;
Τα νούμερα τηλεθέασης τα παρακολουθώ τόσο όσο. Τα μαθαίνω, όταν μου τα λένε, για να ξέρω πώς πάει μια δουλειά που συμμετέχω. Αλλά ως εκεί. Δεν έχω εμμονή με τα νούμερα. Τώρα, σε ό,τι αφορά τον ανταγωνισμό, φυσικά και με απασχολεί. Είναι τόσο καταλυτικά αυτά που συμβαίνουν φέτος, που δεν αφήνει πολλά περιθώρια.
Φέτος, όπως δείχνουν τα πράγματα, είναι η χρονιά του «Survivor»…
Μα ναι, ξεκάθαρα. Είναι ένα ριάλιτι παιχνίδι, απόλυτα σαρωτικό, που δεν αφήνει κανέναν να «αναπνεύσει» απέναντί του. Ο κόσμος το βλέπει φανατικά. Απ’ την πλευρά μου, με απασχολεί αυτό το πράγμα, γιατί είναι κρίμα να βγαίνουν ωραίες δουλειές και να μην έχουν την ανταπόκριση που θα ήθελαν, επειδή κάποιο άλλο πρόγραμμα έχει το μονοπώλιο. Είναι ζόρικο αυτό κι έχει επηρεάσει τους πάντες. Δεν περίμενα, πάντως, αυτή την τεράστια απήχηση. Ήξερα ότι θα έχει επιτυχία, αλλά όχι σε αυτό το βαθμό. Ο κόσμος αρέσκεται να βλέπει αυτά τα προγράμματα, αλλά δεν πίστευα ότι θα γινόταν αυτό που έγινε φέτος.
Το παρακολουθείς;
Όχι, δεν έχω γνώμη, επειδή ακριβώς δεν το έχω παρακολουθήσει καθόλου. Δεν έχω ιδέα! Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα με φανταζόμουν ποτέ σε μία τέτοια κατάσταση. Νομίζω πως θα πέθαινα χωρίς φαγητό (γελάμε). Σοβαρά τώρα, το μόνο που έχω να πω είναι ότι, είναι κάπως άδικο, για τα υπόλοιπα προγράμματα, όλο αυτό που συμβαίνει. Φοβάμαι για τη μυθοπλασία. Όλα τα επαγγέλματα περνάνε κρίση και, όταν έρχεται ένα σαρωτικό φαινόμενο, τα αποτελειώνει όλα. Επομένως και η επόμενη χρονιά ίσως να είναι δύσκολη και για την τηλεόραση, τη μυθοπλασία, για τα πάντα.
Αλήθεια, γιατί δεν σε βλέπουμε πιο συχνά σε τηλεοπτικές δουλειές;
Συμμετέχω όταν μου προτείνουν δουλειές που μου αρέσουν, που τις πιστεύω. Ποτέ μου δεν σνόμπαρα την τηλεόραση. Ίσα-ίσα που μου αρέσει πάρα πολύ. Αλλά, ευτυχώς, είχα την πολυτέλεια να επιλέγω -ειδικά στις μέρες μας. Κάνω κι άλλα πράγματα ταυτόχρονα. Έχω το θέατρο, το παιδί. Δεν είμαι μόνη μου πια. Οπότε, πρέπει να τα ισορροπήσω όλα αυτά. Να, φέτος ας πούμε, που κάνω τηλεόραση, έχω πιεστεί αρκετά.