Καίτη Γαρμπή: «Το «χωρίζω» είναι εύκολο να το πει κανείς… Το «μένω» είναι δύσκολο…»

Για την σχέση της με τον σύζυγο της Διονύση Σχοινά, μίλησε στο περιοδικό Down Town Κύπρου και στον Αλέξανδρο Πρίφτη, η Καίτη Γαρμπή.

Πριν λίγο καιρό γιορτάσατε με τον Διονύση, 22 χρόνια γάμου. Τι είναι αυτό που σας κάνει να παραμένετε ακόμα ερωτευμένοι;

Είμαστε ακόμα μαζί, γιατί αγαπιόμαστε πάρα πολύ. Επίσης, αυτά τα «κοινότυπα» που λέγαμε και πιο πάνω περί σεβασμού, είναι αλήθεια. Με τον Διονύση δεν χάσαμε ποτέ τον σεβασμό και την εκτίμηση που είχαμε ο ένας για τον άλλον. Αν δεν υπάρχουν αυτά, πίστεψέ με, έρχεται η καθημερινότητα σαν οδοστρωτήρας και αναπόφευκτα διαλύει τη σχέση.

Γι’ αυτό πιστεύεις ότι οι σχέσεις σήμερα, δεν διαρκούν;

Μα, ναι, δεν βλέπεις; Στην πρώτη δυσκολία χωρίζουν! Το «χωρίζω» είναι εύκολο να το πει κανείς. Το «μένω» είναι δύσκολο. Θέλει πολλή δουλειά η σχέση. Και δεν υφίσταται χωρίς τα βασικά: Σεβασμό, εκτίμηση και κατανόηση. Όσο ερωτευμένος και να είσαι, αν λείπουν αυτά, με τον καιρό η σχέση θα φθαρεί και θα σπάσει. Με τον Διονύση εμείς είμαστε δεμένη ομάδα. Ποτέ δεν ήμασταν αντίπαλοι. Κάνουμε την ίδια δουλειά και ουδέποτε υπήρξε το παραμικρό ψήγμα ανταγωνισμού. Ο ένας ήταν εκεί για να τραβάει προς τα πάνω τον άλλον. Νιώθω πολύ τυχερή γυναίκα που γνώρισα έναν τέτοιο άντρα! Κι εκείνος είναι τυχερός – να τα λέμε! (γελάμε). Πορευόμαστε μαζί, ενωμένοι σαν γροθιά κι όσο πάει. Το μέλλον μόνο ο θεός το ξέρει. Εσύ απλά, ελπίζεις για το καλύτερο.

Οι φίλοι σου λένε ότι δίνεις εξαιρετικές συμβουλές, κυρίως στα προσωπικά ζητήματα. Αυτή ήταν κι η αφορμή για να φτιάξεις κανάλι στο you tube, το «Πες το στην Καίτη!»;

Σε καμία περίπτωση δεν είμαι ψυχολόγος. Από παιδί, όμως, με θυμάμαι να μπαίνω εύκολα στη θέση του άλλου. Βλέπω ότι αυτό βοηθάει τον άλλον και το κάνω. Το «Πες το στην Καίτη» ξεκίνησε για να περάσουμε καλά. Μας χρειάζεται μία ανάλαφρη νότα, ε; Απαντάω στις ερωτήσεις και σε αυτά που μου στέλνει ο κόσμος, με χιούμορ και με φράσεις από τα τραγούδια μου. Μου λες εσύ ας πούμε: «χώρισα, τη θέλω πίσω, δεν είμαι καλά, χτυπιέμαι κάτω κλπ» και σου λέω εγώ: «Κι επιτέλους, πάψε να αυτοτιμωρείσαι!» (γελάει). Κάπως έτσι, πέρα από το επιφανειακό και το χαριτωμένο, η ουσία και το βάθος αυτού, είναι η άμεση σχέση που θέλω να έχω με τον κόσμο. Στις σχέσεις επενδύω. Όταν ξεκίνησα, έλεγα στην τότε εταιρία μου, τη Sony music: «Κάντε εσείς τις δημόσιες σχέσεις, να κάνω εγώ τις ανθρώπινες». Ποτέ δεν υπήρξα απόμακρη καλλιτέχνιδα. Θέλω να είμαι κοντά τους. Έτσι κι αλλιώς, έρχονται και μου τα λένε όλα στο καμαρίνι μου.

Σε φοβίζει η ιδέα της απώλειας;

Πολύ, πολύ, μην το συζητάς. Όσο κουράγιο κι αν δίνεις στους άλλους, όσο κι αν μπεις στη θέση τους, όταν σε αγγίξει η απώλεια και ο χαμός ενός δικού σου ανθρώπου, διαλύεσαι. Εμένα δεν μου έχει συμβεί ακόμα αυτό, οπότε νιώθω δυνατή. Με τρομάζει, όμως, η ιδέα. Θεωρώ ότι εγώ, που δίνω τόσο εύκολα τη συμπαράστασή μου σε κάποιον, αν μου συμβεί να χάσω κάποιον δικό μου, όπως τους γονείς μου, θα πάρω τα βουνά και δεν θα με βρίσκει κανείς…

Έχεις τη γυναικεία ματαιοδοξία τού να είσαι πάντα νέα και ωραία;

Βέβαια! Θέλω να έχω καλή εμφάνιση και λόγω της δουλειάς μου, αλλά επειδή πάνω απ’ όλα είμαι γυναίκα. Θέλω να έχω ωραία εικόνα για μένα, τον άντρα μου, τον κόσμο. Ευτυχώς, έχω τον χρόνο με το μέρος μου και μεγαλώνω χωρίς να με πιέζει. Μεγαλώνω με την ησυχία μου και χωρίς άγχος για το νούμερο που ανεβαίνει (γέλια).

Ποια ήταν η μεγαλύτερη θυσία που έκανες για την εμφάνισή σου;

Με παιδεύουν πέντε κιλά τα τελευταία χρόνια! (γελάμε). Πάρα πολύ όμως, και γκρινιάζω σε καθημερινή βάση. Αν έρθεις σπίτι, θα με ακούσεις να μουρμουρίζω διαρκώς. Αλλά κι εγώ, βρε παιδί μου, δεν κουνάω ούτε το μικρό μου δαχτυλάκι. Για γυμναστική, ούτε λόγος… Δεν πειθαρχώ για να τηρήσω ως το τέλος της ημέρας το πρόγραμμά μου. Κατά καιρούς, θα ξεκινήσω διατροφή και πάντα τη «σπάω». Κακά τα ψέματα, το φαγητό είναι από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής. Εκτιμώ την αξία του. Με κάνει ευτυχισμένη να πάω σινεμά και να δω την ταινία, με ένα μεγάλο κουτί ποπ κορν αγκαλιά. Ή μέσα στον χειμώνα, να φάω ένα μπολ παγωτό. Ok, κρατάω το μέτρο, δεν ξεφεύγω. Αλλά αυτές οι μικρές απολαύσεις, δίνουν χαρά. Το φαγητό δένεται με νοσταλγία. Οι γεύσεις είναι μνήμες. Φάτε άφοβα! Φτάνει να μη γίνεται κατάχρηση. Να ξέρεις, θα τα χάσω αυτά τα πέντε κιλά, γιατί θα φύγουν νεράκι όταν αρχίσει η συστηματική δουλειά.

Διαβάστε εδώ όλα τα νέα από την τηλεόραση και όχι μόνο!