Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Page 2 και στον Γιάννη Πουλόπουλο, ο Ιωσήφ Μαρινάκης μίλησε για την πορεία του στην δραματική σχόλη και αποκαλύπτει ότι στο παρελθόν ήθελε να γίνει ιερέας.
Είναι αλήθεια ότι, όταν ήσουν στη δραματική σχολή και σου έλεγαν να πας σε οντισιόν για να βρεις δουλειά στο θέατρο και στην τηλεόραση, ήσουν αρνητικός;
Όταν αποφάσισα να πάω στη δραματική σχολή με ενδιέφερε το αντικείμενο των σπουδών και όχι τόσο η επαγγελματική αποκατάσταση. Θες γιατί δούλευα παράλληλα σε μπαρ, οπότε είχα λύσει το θέμα του βιοπορισμού, θες γιατί το μυαλό μου δεν είχε πήξει ακόμα; Η αλήθεια είναι ότι δεν μου άρεσε καθόλου η διαδικασία της οντισιόν. Είναι ζήτημα αν έχω πάει σε τρεις τέσσερις ακροάσεις στη ζωή μου. Ντρεπόμουν πολύ να πάω κάπου και να περιμένω με τόσο κόσμο και μετά να πρέπει μέσα σε λίγα λεπτά να δείξω τι μπορώ να κάνω. Στάθηκα τυχερός γιατί, μόλις τέλειωσα τη σχολή, είχα συμφωνήσει να κάνω ένα ρολάκι στην παράσταση «Ένας ήρωας με παντούφλες», που ανέβασε το Εθνικό Θέατρο. Πάνω στον μήνα αρρώστησε ο πρωταγωνιστής, ο Δημήτρης Τσούτσης, και έπρεπε μέσα σε μία μέρα να μάθω τον ρόλο του και να τον αντικαταστήσω. Κάπως έτσι βρέθηκα από κομπάρσος πρωταγωνιστής. Εκεί με είδε ο Νίκος Κούρκουλος και μου πρότεινε να πάω σε μια οντισιόν για τις «Νεφέλες» του Αριστοφάνη. Πήγα, πήρα τον ρόλο και μετά η μια δουλειά ουσιαστικά έφερνε την άλλη.
Ισχύει ότι, πριν αποφασίσεις να ασχοληθείς με την υποκριτική, ήθελες να γίνεις παπάς;
Μια περίοδο της ζωής μου ήμουν πολύ κοντά με τον θείο μου, που είναι αρχιμανδρίτης. Μου άρεσε αυτό που έβλεπα και τότε είχα εκφράσει την επιθυμία να πάω σε εκκλησιαστικό λύκειο για να γίνω ιερέας. Τότε οι γονείς μου μου είχαν πει ότι θα ήταν καλύτερο να τελειώσω το γενικό λύκειο και, αν εξακολουθούσε να είναι αυτή η επιθυμία μου, να πάω σε εκκλησιαστική σχολή. Και είχαν δίκιο, γιατί στα 18 μου ήταν άλλες οι επιθυμίες μου.