Zappit

Ίαν Στρατής: «Λυπάμαι που οι άνθρωποι του χώρου δεν με παίρνουν στα σοβαρά ως ηθοποιό»

"Πήγαινα διακοπές με συντρόφους μου, τις άφηνα να κάνουν ηλιοθεραπεία κι εγώ έβρισκα κάποιο παιδάκι, το γνώριζα και παίζαμε για ώρες".

Για την πατρότητα, τη στροφή που έχει κάνει επαγγελματικά στην υποκριτική αλλά και τη σχέση του με τη Μαίρη Συνατσάκη μιλά ο Ίαν Στρατής. Ο νεαρός καλλιτέχνης ανοίγει τα χαρτιά του στο περιοδικό ΟΚ! και τον δημοσιογράφο Πάνο Τσουκαρά, με αφορμή τη συμμετοχή του στο J2US στο πλευρό της Πηνελόπης Αναστασοπούλου.

«Η υποκριτική με κέρδισε στην πορεία των χρόνων. Στην αρχή σνόμπαρα λίγο τους τραγουδιστές που συμμετείχαν στα μιούζικαλ. Την πρώτη φορά που ανέβηκα όμως στη σκηνή, στην Εβίτα με τη Νάντια Μπουλέ, και είδα όλη αυτή τη διαδικασία, κατάλαβα τη μαγεία του θεάτρου και της υποκριτικής», εξομολογείται ο Ίαν Στρατής.

«Θα ήθελα να κάνω και κλασσικό ρεπερτόριο κάποια στιγμή. Στις Άγριες Μέλισσες έπαιξα ως γκεστ σε λίγα επεισόδια. Μου έγινε η πρόταση από την παραγωγή, μου άρεσε ο ρόλος και το έκανα. Πάντως, λυπάμαι που οι άνθρωποι του χώρου δεν με παίρνουν στα σοβαρά ως ηθοποιό. Προφανώς, συμβαίνει γιατί δεν έχω πάει σε κάποια σχολή υποκριτικής», παραδέχεται ο νεαρός καλλιτέχνης.

«Αυτό που με γοήτευσε στη Μαίρη (Συνατσάκη) είναι η αγάπη της. Εκείνο που θαυμάζω απεριόριστα στη Μαίρη είναι ότι δεν υπάρχει τέλος στην αγάπη που μπορεί να δώσει σε έναν άνθρωπο. Μπορεί να κάνει τα πάντα για όποιον αγαπά πραγματικά», δηλώνει ο Ίαν Στρατής απαντώντας σε σχετική ερώτηση.

Τέλος, μιλώντας για την κόρη τους, Ολίβια, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψεις αυτή τη σχέση ή τουλάχιστον εγώ δεν τα έχω βρει ακόμα. Όταν ήρθε στη ζωή μου η Ολίβια, βίωσα τα πιο έντονα συναισθήματα που έχω νιώσει ποτέ στον υπέρτατο βαθμό».

«Σκέφτομαι ότι άλλο ένα κοινό στοιχείο με την Πηνελόπη (Αναστασοπούλου) είναι ότι κι εγώ ήθελα να αποκτήσω παιδί από πολύ μικρός. Πήγαινα διακοπές με συντρόφους μου, τις άφηνα να κάνουν ηλιοθεραπεία κι εγώ έβρισκα κάποιο παιδάκι, το γνώριζα και παίζαμε για ώρες», καταλήγει ο Ίαν Στρατής.