H επιτυχημένη πορεία του στην pop μουσική σκηνή ως τραγουδιστής και χορευτής, η Eurovision, τα MAD awards, η συνεργασία του με τους ποπ ερμηνευτές της χώρας, η απόφασή του να αφήσει μία στημένη καλλιτεχνική καριέρα και να αφοσιωθεί στην Ιατρική, αλλά και ο ρατσισμός που αντιμετώπισε. Ο γιατρός Ιάκωβος Γκόγκουα σε μία συνέντευξη από καρδιάς μιλά στο zappΙΤ για τις κομβικές στιγμές της ζωής του και όσα του έμαθαν, ενώ δίνει απλά μυστικά που εν καιρώ καραντίνας βοηθούν στο να φροντίσουμε αποτελεσματικά την επιδερμίδα μας.
Για μία δεκαετία έκανες μία εξαιρετικά μεγάλη διαδρομή ως τραγουδιστής και χορευτής Δεν είναι τυχαίο ότι στη Eurovision του 2010 στο Όσλο γοήτευσες όλους τους Ευρωπαίους λαμβάνοντας διθυραμβικές κριτικές από το BBC ενώ ακολούθησε η συμμετοχή σου σε μία σειρά μεγάλων μουσικών διοργανώσεων όπως τα MAD awards, αλλά και συνεργάστηκες με την Ελένη Φουρέιρα, την Ειρήνη Παπαδοπούλου, τους Vegas, και πολλούς ακόμα ποπ ερμηνευτές. Τι κρατάς από αυτή την πορεία;
Φυσικά, η πορεία αυτή, σε επαγγελματικό επίπεδο, έκλεισε τον κύκλο της. Όπως κάθε πράγμα που κάνει τον κύκλο του και τελειώνει. Ωστόσο, η γενικότερη καλλιτεχνική μου πορεία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, απλά όχι σε επαγγελματικό επίπεδο. Πάντα στον ελεύθερο χρόνο μου λατρεύω να παίζω μουσική και να τραγουδάω. Νιώθω καλλιτέχνης από 6 χρονών, όταν έμαθα να παίζω πιάνο, αλλά μέχρι και σήμερα, αφού κάνω τέχνη χρησιμοποιώντας τις ιατρικές γνώσεις μου, και μάλιστα με έναν αντίκτυπο που δεν μπορεί να συγκριθεί με τη σκηνή, αφού έχω την άμεση επαφή με τον ασθενή, δηλαδή τον «παραλήπτη» της τέχνης αυτής.
Είχες άγχος στην Eurovision συνειδητοποιώντας ότι σε παρακολουθούν περισσότεροι από 150 εκατομμύρια τηλεθεατών;
Ποιος άνθρωπος δεν έχει άγχος όταν εκτίθεται μπροστά σε τόσο κόσμο; Πριν βγω στη σκηνή είχα μεγάλο άγχος και στρες, όμως, όταν ανέβηκα σε αυτή μπήκα στο mood της παράστασης και ένιωσα μία αίσθηση απελευθέρωσης από αυτό. Είναι μοναδική στιγμή και εμπειρία να βρίσκεσαι σε κάτι τέτοιο.
Για ποιο λόγο επέλεξες να αφήσεις πίσω σου μία στημένη καλλιτεχνική καριέρα και να αφοσιωθείς στην Ιατρική;
Ιατρική και καλλιτεχνικά βρίσκονταν και βρίσκονται πάντοτε στη ζωή μου, είναι βασικά σημεία της ζωής μου που διαμορφώνουν καθοριστικά αυτό που είμαι. Απλά, ανά διαστήματα, το ένα έρχεται στο προσκήνιο και το άλλο όχι. Την δεκαετία που ήμουν φοιτητής, τα καλλιτεχνικά ήρθαν σε πρώτη μοίρα γιατί ασχολήθηκα με αυτά επαγγελματικά. Στη συνέχεια, πέρασαν στο ερασιτεχνικό επίπεδο για να έρθει μπροστά η Ιατρική, αυτό ήταν το πλάνο εξαρχής άλλωστε.
Αλήθεια πώς λειτουργούν οι φίλοι σου καλλιτέχνες βλέποντας την αλλαγή επαγγελματικής πλεύσης σου;
Όπως συμβαίνει με τους καλούς φίλους, χαίρονται με την προσωπική μου εξέλιξη, εφόσον κατευθύνεται εκεί που επιθυμώ και βέβαια, έρχονται στο ιατρείο μου να τους περιποιηθώ με μεγάλη μου χαρά!
Βίωσες ποτέ ρατσισμό ως γιατρός εξαιτίας του ότι στο παρελθόν έκανες ένα εκ διαμέτρου διαφορετικό επάγγελμα;
Όχι μόνο βίωσα ρατσισμό, αλλά εξακολουθώ να τον βιώνω για τον λόγο αυτό, όπως και την κακή κριτική. Προσωπικά, θεωρώ ότι ένας άνθρωπος είναι ένα πολυδιάστατο ον, που μπορεί να καταπιαστεί με πολλά πράγματα, το ίδιο καλά. Η κακή κριτική, λόγω της ύπαρξής μου στο παρελθόν σε ένα τελείως διαφορετικό επαγγελματικό πεδίο, μόνο αδιάφορο θα μπορούσε να με αφήσει. Θεωρώ την αντιμετώπιση αυτή αναχρονιστική και κακοπροαίρετη. Οποιαδήποτε δουλειά μπορεί να κάνει ένας φοιτητής για να βιοποριστεί, είτε αυτό είναι σέρβις, είτε είναι μπαρ, είτε είναι κάτι καλλιτεχνικό, μόνο «παράσημο» μπορεί να είναι για τον ίδιο, και είναι πολλά αυτά τα παιδιά εκεί έξω. Αναρωτιέμαι, αν δεν είχα ασχοληθεί με έναν τομέα που μου χάρισε δημοσιότητα και αναγνωρισιμότητα, αλλά είχα περάσει τα φοιτητικά μου αυτά χρόνια ως σερβιτόρος, για παράδειγμα, όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα είχαν το ίδιο πρόβλημα; Νομίζω πως όλο αυτό είναι μία αντίδραση στην επιτυχημένη πορεία που έχω διαγράψει, τουλάχιστον έως και σήμερα.
Ποια θεωρείς ότι είναι τα πιο συνήθη λάθη που κάνουν οι γυναίκες στο πρόσωπό τους;
Όσον αφορά τις αισθητικές θεραπείες, είτε είναι επεμβατικές είτε όχι, το πιο συχνό λάθος είναι η ύπαρξη ενός συγκεκριμένου προτύπου που απλά θέλουμε να «αντιγράψουμε». Η αρτιότητα του προσώπου είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Μία όμορφη μύτη, για παράδειγμα, μπορεί να μην ταιριάζει συνολικά σε κάποιο πρόσωπο. Ένα συχνό λάθος λοιπόν είναι η επιμονή για την απόκτηση ενός χαρακτηριστικού που τελικά, περισσότερο θα αλλοιώσει, παρά θα κολακεύσει ένα πρόσωπο. Η λεπτομερής συζήτηση με τον ειδικό ιατρό που εμπιστεύεται κανείς, ο οποίος θα δώσει την πιο εξατομικευμένη συμβουλή για κάθε περίπτωση, και όχι η αντιγραφή χαρακτηριστικών που είδαμε απλά στα social media, είναι ένα σημαντικό σημείο που πρέπει όλοι να προσέχουν.
Ανεφερε μου δυο επώνυμες γυναίκες που έχει αλλοιωθεί ουσιαστικά το πρόσωπό τους;
H Donatella Versace και η Renée Zellweger είναι δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα υπερβολής στις παρεμβάσεις στο πρόσωπο, εφόσον έχουν αλλοιωθεί κατά πολύ τα αρχικά τους χαρακτηριστικά.
Πες μου πέντε απλά μυστικά που επιδρούν καταλυτικά στο να αποκτήσουμε ένα φρέσκο και λαμπερό πρόσωπο.
- O καλός καθαρισμός του προσώπου δύο φορές τη μέρα, που βοηθά στην απομάκρυνση των ρύπων και της λιπαρότητας, μειώνει τους ερεθισμούς και την πιθανότητα εμφάνισης ακμής.
- Καλή ενυδάτωση με λοσιόν ή κρέμα, όσο ακόμα η επιδερμίδα είναι νωπή.
- Ενυδάτωση από μέσα πίνοντας πολύ νερό και ακολουθώντας μία υγιεινή διατροφή με πολλά φρέσκα φρούτα και λαχανικά.
- Ποιοτικός και επαρκής ύπνος 7-8 ώρες.
- Εβδομαδιαία περιποίηση με μάσκες απολέπισης και ενυδάτωσης που μπορούμε να φτιάξουμε ακόμα και συστατικά που έχουμε στην κουζίνας μας. Στο blog μου, μάλιστα, έχω πολλές DIY συνταγές για να δοκιμάσει κάποιος.
Εν καιρώ καραντίνας λοιπόν ποιες είναι οι τρεις απλές κινήσεις που πρέπει να κάνουμε καθημερινά για να φροντίσουμε αποτελεσματικά την επιδερμίδα μας;
Εδώ να αναφέρω ότι ο έλεγχος του στρες, που αυτό το διάστημα είναι πολύ έντονο, είναι καθοριστικής σημασίας τόσο για την υγεία γενικότερα, όσο και για την υγεία της επιδερμίδας μας. Όσον αφορά στο skincare, χρειάζεται να κάνουμε με σωστό τρόπο την πρωινή μας περιποίηση, ξεκινώντας από τον καθαρισμό, να καταναλώνουμε τροφές πλούσιες σε βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά, που είναι τα δομικά υλικά που χρειάζεται όλο το σώμα, αλλά και το δέρμα που είναι το μεγαλύτερο όργανό του, και τέλος, να βάζουμε κάθε μέρα – ακόμα και στην καραντίνα- αντηλιακό.
Ποιες θεωρείς ως τις πιο κομβικές στιγμές στη ζωή σου;
Οι κομβικές στιγμές στη ζωή μας, μπορεί να μοιάζουν φαινομενικά ασήμαντες, ωστόσο δίνουν την εκκίνηση για ένα «butterfly effect» που οδηγεί στις επόμενες σημαντικές επιλογές μας, φτάνοντας τελικά σε αυτό που είμαστε σήμερα. Οπότε, αν πρέπει να αναφέρω κάτι εδώ, είναι κάποιες αντίστοιχες περιστάσεις όπως, η στιγμή που γνώρισα τη μηχανικό που μου επισκεύασε το πρώτο μου αυτοκίνητο γιατί ήταν τελικά και το πρόσωπο που με έμαθε, μετέπειτα, χορό και με έβαλε στον καλλιτεχνικό κόσμο. Οι «ασήμαντες» φαινομενικά συζητήσεις με τους συμμαθητές μου στην Α’ Λυκείου για το επάγγελμα που θέλουμε να ακολουθήσουμε, και η αμφισβήτησή τους ως προς το ότι μπορώ να σπουδάσω ιατρική, λόγω των βαθμών μου, που μου έδωσαν το πείσμα να βάλω έναν στόχο και να τον πετύχω. Αλλά και οι φορές, που ως παιδί, χρειάστηκε να περάσω μεγάλα χρονικά διαστήματα μόνος μου στη Γεωργία χωρίς δικούς μου ανθρώπους κοντά μου, χρηματική βοήθεια ή γνώση γλώσσας.
Τι σου έμαθαν;
Έμαθα να επιβιώνω μόνος μου, ένα πλεονέκτημα που χρειάζεται να αποκτά κάθε άνθρωπος για να ενηλικιωθεί ουσιαστικά, αλλά και να έχω αισιοδοξία, ακόμα και στις δύσκολες στιγμές της ζωής. Η θετική διάθεση και σκέψη είναι βασικό «όπλο» για να ζει κανείς μια ευτυχισμένη ζωή.
Άλλαξε με ένα τρόπο αυτός ο χρόνος τη ζωής σου;
Άλλαξε τη ζωή μου σε ένα ίδιο επίπεδο που συνέβη με κάθε άλλο άνθρωπο. Το 2020 δεν ήταν μία χρόνια πραγματοποίησης των επόμενών μας στόχων, αλλά πιο πολύ συνειδητοποίησης του τι έχουμε. Ήταν μία μεγάλη ευκαιρία για όλους, να δούμε τα σημαντικά της ζωής μας και τα εκτιμήσουμε. Ή αντίστροφα, να αντιληφθούμε την ασημαντότητα άλλων και να τα αφήσουμε σε δεύτερη μοίρα.
Ποιο πιστεύεις ότι είναι το μεγαλύτερο μάθημα που μας δίδαξε η πανδημία;
Η συνειδητοποίηση αυτή που προανέφερα είναι ένα μεγάλο μάθημα από την πανδημία. Όπως επίσης και η αξία της υγείας, που πολύ το λέγαμε αλλά λίγο το πιστεύαμε, αλλά και η μεγαλειώδης σημασία της τεχνολογίας σε κάθε κλάδο της ζωής μας. Μας βοήθησε να βγούμε πολύ πιο γρήγορα από έναν κύκλο που θα έκλεινε πάρα πολλά χρόνια αργότερα.