«Η πρώτη φορά που πήγα στη Μύκονο ήταν λίγο πριν τον πόλεμο, το καλοκαίρι του 1940»

Ζάχος Χατζηφωτίου

«Στη Μύκονο πήγαινα συνεχώς επί 40 έτη. Μόνιμος εκεί και όχι μόνο τα καλοκαίρια. Όμως τα τελευταία 15 χρόνια αποφεύγω να την επισκεφθώ».

Ο Ζάχος Χατζηφωτίου έδωσε συνέντευξη στο Πρώτο Θέμα και τον Δημήτρη Δανίκα, όπου μίλησε, μεταξύ άλλων, και για τη Μύκονο. Αποκάλυψε πως επισκέφτηκε για πρώτη φορά το νησί των ανέμων το καλοκαίρι του 1940 και εξηγεί γιατί αποφεύγει να πηγαίνει τα τελευταία 15 χρόνια.

Πώς αισθάνεστε τώρα στην εποχή του κορωνοϊού;

Πώς να αισθάνομαι. Σ’ αυτή την ηλικία που είμαι δεν τον φοβάμαι. Παρ’ όλα αυτά παίρνω τα μέτρα μου. Σαπουνίζομαι, πλένομαι, κρατάω αποστάσεις.

Λένε πως τώρα, λόγω επερχόμενης τουριστικής ανυπαρξίας, η Μύκονος θα επιστρέψει στην εποχή του Ζάχου Χατζηφωτίου.

Είχα αγοράσει τρία σπίτια εκεί, που στη συνέχεια αναγκάστηκα να τα πουλήσω.

Στη συνείδηση όλων μοιάζει σαν εσείς να έχετε ανακαλύψει τη Μύκονο. Κάτι σαν ο Χριστόφορος Κολόμβος της Μυκόνου…

Δεν ξέρω αν εγώ την ανακάλυψα, πάντως πρέπει να σου πω ότι για πρώτη φορά επισκέφτηκα το νησί σε ηλικία 17 ετών. Λίγο πριν τον πόλεμο. Ήταν καλοκαίρι του ’40 και μαζί με ωραίες κοπέλες της Κηφισιάς βρεθήκαμε στη Μύκονο.

Zάχος Χατζηφωτίου

Ποιες ωραίες κοπέλες;

Την Ελένη Βλάχου, τη Μελίνα Μερκούρη, τη Λόλα και άλλες.

Και πώς σας ήρθε η ιδέα να επιλέξετε τη Μύκονο;

Μια κοινή φίλη, η Ελένη Τζαβέλα, πιανίστα, είχε πάει πιο πριν από μας. Μιλούσε με τα καλύτερα λόγια. Ακόμα και τον χειμώνα ήταν παράδεισος.

Τα τελευταία χρόνια αποφεύγετε να πάτε στη Μύκονο.

Φυσικά. Τα τελευταία χρόνια το νησί έχει μεταλλαχθεί. Είναι αγνώριστο. Τότε ήταν η εποχή με τις καλές παρέες. Τώρα γίνονται φασαρίες, φόνοι, υπάρχουν ναρκωτικά και δεν ξέρω τι άλλο. Τότε που πηγαίναμε εμείς δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα το νησί. Μόνο λάμπες. Και μόνο κάποιος που είχε προμηθευτεί γεννήτριες. Τότε, να φανταστείς, όταν βλέπαμε από το καράβι να καταφθάνουν μανάδες και πατεράδες με παιδιά και καροτσάκια, πηγαίναμε και τους διώχναμε λέγοντας πως “αυτό το μέρος δεν είναι για εσάς, άντε με το καλό να πάτε στην Αίγινα”.

Κι αυτές οι ωραίες κοπέλες σπουδάζανε. Στη Μύκονο πήγαινα συνεχώς επί 40 έτη. Μόνιμος εκεί και όχι μόνο τα καλοκαίρια. Όμως τα τελευταία 15 χρόνια αποφεύγω να την επισκεφθώ. Τώρα στη Μύκονο δεν μιλάνε ελληνικά. Τώρα έχουν πεθάνει και οι φίλοι μου.