Στην εφημερίδα Espresso και τον Νίκο Νικόλιζα έδωσε συνέντευξη ο Δημήτρης Μαρούσης. Ο άλλοτε πασίγνωστος επιχειρηματίας μίλησε, μεταξύ άλλων, και για τη γνωριμία, το γάμο, αλλά και το διαζύγιο με τη Μέμα Σταθοπούλου. Αναφέρθηκε, επίσης, και στην απώλεια της ηθοποιού μετά από μάχη με τον καρκίνο.
Καταρχάς, κ. Μαρούση, θα αρχίσω από τη σύζυγό σας, τη Μέμα Σταθοπούλου. Πώς γνωριστήκατε;
Με τη Μέμα γνωριστήκαμε σε ένα ιστορικό στέκι της λεωφόρου Αλεξάνδρας, το Ιμπέριαλ. Ήμασταν με μια καλλιτεχνική παρέα και έτσι έγινε ο δεσμός μας. Πρέπει να ήταν το 1973.
Η Μέμα ήταν μεγάλο όνομα εκείνη την εποχή;
Από τα πρώτα ονόματα ανάμεσα στους ηθοποιούς. Είχε τελειώσει ο δεσμός της με τον Θάνο Λειβαδίτη και αρχίσαμε να συζούμε μαζί. Έτσι αποφασίσαμε κάποια στιγμή να παντρευτούμε. Εγώ τότε ζούσα στην Πεύκη και της άρεσε εκεί το περιβάλλον. Εκεί πήγαν σχολείο και τα δύο παιδιά μας.
Ήταν ανοιχτός άνθρωπος η Μέμα, σας αποκάλυπτε πράγματα για τη ζωή της;
Αυτά που ήθελε. Της τα έβγαζες με το τσιγκέλι.
Τι σας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και ανεβήκατε τα σκαλιά της εκκλησίας;
Ενώ ήταν από τα καλύτερα ονόματα στο θέατρο και στον κινηματογράφο, ήταν ο πιο απλός άνθρωπος της Γης. Σκεφτείτε ότι Κυριακή βράδυ, αμέσως μετά το θέατρο, πήγαινε στους γονείς της στην Πάτρα και έμενε εκεί ένα εικοσιτετράωρο. Της Μέμας της άρεσαν η οικογενειακή θαλπωρή, τα ταβερνάκια, τα πολύ ήσυχα πράγματα. Η Μέμα ήταν δουλειά σπίτι, σπίτι δουλειά. Και πολύ μορφωμένη γυναίκα. Διάβαζε ό,τι βιβλίο έπεφτε στα χέρια της.
Γιατί χωρίσατε;
Ασυμφωνία χαρακτήρων θα μπορούσες να το πεις. Η Μέμα κολλούσε σε κάποια πράγματα και υπήρχαν κάποιες εντάσεις. Χαζοεντάσεις θα έλεγα, χωρίς λόγο και αιτία. Μετά η Μέμα έφυγε και πήγε στην Πάτρα, στους γονείς της και ύστερα από καμιά δεκαριά χρόνια είπαμε: «Αλήθεια, γιατί χωρίσαμε εμείς οι δύο;» Δεν υπήρχε ουσιαστικός λόγος!
Η Μέμα πέθανε από καρκίνο, αν δεν με απατάει η μνήμη μου…
Από καρκίνο που είχε στο στήθος. Θα μπορούσε να είχε σωθεί αν πήγαινε στους γιατρούς, όμως δεν πήγαινε. Είχαμε χωρίσει τότε, αλλά είχαμε άψογες σχέσεις μέχρι και τον θάνατό της. Μην ξεχνάτε είχαμε δύο παιδιά και μόλις το έμαθα, την πήρα τηλέφωνο. Της είπα: «Μέμα, έχεις παιδιά, έχεις υποχρεώσεις. Πρέπει να πας στον γιατρό». Και έτσι πείστηκε και πήγε. Πίστευε ότι θα το ξεπεράσει από μόνη της, γιατί η Μέμα ήταν αντράκι. Δεν τα κατάφερε, όμως!