Στο περιοδικό ΕΓΩ και τον Ανδρέα Θεοδώρου έδωσε συνέντευξη η Εύη Δαέλη. Η νεαρή ηθοποιός μίλησε, μεταξύ άλλων, και για τη συνεργασία της με τον Γιάννη Μπέζο.
Πώς βίωσες αυτό το διάστημα της πανδημίας; Τι ήταν αυτό που σου έλειψε περισσότερο;
Να παίζω σε ζωντανό κοινό. Να επικοινωνώ με τον θεατή, να ακούω την ανάσα του. Το χειροκρότημα στο τέλος της παράστασης.
Πώς ήταν η συνεργασία σου με τον Γιάννη Μπέζο; Αποτελεί για σένα ένα είδος μέντορα;
Εξαιρετική. Ήταν ευγενικός, επαγγελματίας και εργασιομανής και με πολύ χιούμορ. Όλοι οι συντελεστές ήταν ένας κι ένας. Έχω να θυμάμαι μόνο τα καλύτερα.
Ποια συμβουλή σου έχει δώσει και την κρατάς σαν φυλαχτό;
Να είμαι ο εαυτός μου και να προσπαθώ να αποδείξω αυτό που είμαι μέσα από τη δουλειά μου.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στη ζωή σου και πώς σε βοήθησε το θέατρο να την ξεπεράσεις;
Όταν έφυγε ο σκύλος μου, ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή για μένα. Πάντα το θέατρο είναι καταλύτης συναισθημάτων γιατί είναι ζωντανό, τα καταθέτεις όλα εκεί, πάνω στη σκηνή.
Ποια είναι τα όνειρά σου για το μέλλον; Τι εύχεσαι να σου συμβεί;
Να παίξω ωραίους ρόλους, να βελτιώνομαι, να μαθαίνω, να είμαι όμορφος άνθρωπος, να είμαι γερή και εγώ και οι δικοί μου άνθρωποι.