Συνέντευξη στην εφημερίδα Espresso και τον Ηλία Μαραβέγια παραχώρησε η Ελένη Ανουσάκη. Η ηθοποιός μίλησε, μεταξύ άλλων, και για τη συμμετοχή της στα θρυλικά «Κόκκινα Φανάρια».
Οταν παίξατε στα «Κόκκινα φανάρια» πηγαίνατε ακόμη στη σχολή;
Ακριβώς! Ο Βασίλης Γεωργιάδης μού έκλεισε ένα μεγάλο για την εποχή κασέ για να παίξω στην ταινία. Τα γυρίσματα έγιναν στο στούντιο Αλφα, αλλά θυμάμαι ο σκηνοθέτης με πήγαινε τότε στην πραγματική Τρούμπα να δω αυτές τις γυναίκες, πώς κινούνταν, τι έκαναν… Και όταν εγώ έγινα βουλευτής, έφερα τη ρύθμιση όλων των οίκων ανοχής, αλλά και τη σύνταξη της πόρνης.
Με το που βγήκαν τα «Κόκκινα φανάρια» στο σινεμά συγκάλεσαν έκτακτο συμβούλιο και με απέβαλαν από τη σχολή. Οχι επειδή έκανα την πόρνη στην ταινία, αλλά επειδή θα άρχιζαν έτσι να παίζουν σε ταινίες όλοι οι μαθητές. Τελικά αναιρέθηκε η απόφαση και με ξαναπήραν.
Στο Εθνικό γνώρισα και τον Κώστα Καρρά, ο οποίος με λάτρευε κι έγινε φίλος σπουδαίος για μένα! Να φανταστείς, έχω όλα τα ρούχα του στην ντουλάπα μου. Μου τα χάρισε όλα και μου έγραφε και επιστολές. Την αγαπούσε πολύ τη γυναίκα του ο Κώστας, την Αγγελικούλα του, τρομακτικά την αγαπούσε.
Εμένα ήταν και ο καβαλιέρος μου στον χορό. Χορεύαμε τσα τσα, τουίστ και μπόσα νόβα στα κέντρα όπου πηγαίναμε τα βράδια η μεγάλη παρέα των ηθοποιών. Μας κρατούσαν τα τραπέζια και όλοι παρακαλούσαν να καθίσουν πλάι σε αυτήν την παρέα. Ηταν ο Παράβας, ο Πάντζας, ο Βουτσάς, πολλοί…
Ο Πάντζας τραγουδούσε κιόλας τα τραγούδια ενός μοναδικού καλλιτέχνη που γνώρισα στην Ιταλία και ήταν να συνεργαστώ μαζί του, αλλά τελικά δεν έκανα εγώ τον ρόλο, γιατί ο σκηνοθέτης πήρε τη Ραφαέλα Καρά, που ήταν Ιταλίδα. Μιλώ για τον Φρανκ Σινάτρα, με τον οποίο είχαμε χορέψει κιόλας μαζί στην Ιταλία.