Εκτός από ωραίο τυπάκι, στέκεται πάντα και στο πλευρό των ρομαντικών. Ίσως γιατί έχει κλάψει πολύ από προσβολές «ανωτέρων». Η Γιούλικα Σκαφιδά εξομολογείται για πολλά, στην Αθηνά Ζαχαράκη και το περιοδικό Τηλέραμα.
Μοιάζετε με τη Μαρίνα στην «Έξαψη»;
«Είμαι και εγώ χαμηλών τόνων, όταν όμως παίρνω θέση, το κάνω δυναμικά. Μπορεί να είμαι εύθραυστη, ντροπαλή και ευαίσθητη, όταν όμως χρειάζεται να υπερασπιστώ τον εαυτό μου ή όποιον έχει ανάγκη, βγάζω τέτοιο δυναμισμό, που ο άλλος δεν το πιστεύει. Λένε πως όσοι σιωπούν συνήθως δεν έχουν κάτι να πουν. Δεν είναι πάντα έτσι. Αυτός που δεν μιλάει ίσως απλώς νιώθει πως δεν χρειάζεται».
Έχετε μετανιώσει για κάτι που δεν είπατε;
«Έχουν έρθει ομαλά τα πράγματα στη ζωή μου. Δεν ήταν όλα στρωμένα με ροδοπέταλα, τα έχω πάει καλά όμως. Ακόμα και οι όποιες δυσκολίες αντιμετώπισα με έκαναν πιο δυνατή και η γνώση που μου χάρισαν μόνο καλό μού έκαναν τελικά».
Θέλετε να μοιραστείτε μια δύσκολη στιγμή;
«Έχω αντιμετωπίσει πολύ δύστροπο σκηνοθέτη! Και έναν άντρα και μια γυναίκα, και τηλεοπτικά και θεατρικά. Μου έχει τύχει να κάνω πρόβες στο θέατρο και να φεύγω κάθε μέρα κλαίγοντας, γιατί δεν άντεχα άλλο την πίεση και τον άσχημο τρόπο. Αποφάσισα να δω αν θα το καταφέρω, το έφερα εις πέρας και βγήκα πιο δυνατή. Ήταν λίγο μόδα κάποτε να έχεις να κάνεις με προσβλητικούς σκηνοθέτες. Θεωρούνταν πως, αν δούλευες με αυτούς, ήσουν και καλός ηθοποιός. Είναι όμως κάτι που δεν θέλω πια και το έχω διώξει από πάνω μου. Δεν είναι ταμπού να περνάς καλά στη δουλειά, δεν σημαίνει αυτό ότι την ευτελίζεις ή δεν την κάνεις καλά. Για μένα είναι πια πολύ βασικό με ποιους θα συνεργαστώ. Πριν από χρόνια δεν με ένοιαζε, έλεγα πως ακόμα και τον πιο τρελό θα τον κουμαντάρω. Άλλωστε, όταν είσαι νέος, θες να πειραματιστείς, να δεις ως πού μπορείς να πας. Τώρα πια δεν με ενδιαφέρει να τσεκάρω τα όριά μου, δεν θέλω εντάσεις, γκρίνιες, προσβολές, κλάματα… Θέλω να είμαι επικεντρωμένη μόνο στη δουλειά και όχι στο πώς θα κουμαντάρω έναν σκηνοθέτη για να μη μου μιλήσει άσχημα ή πώς δεν θα βάλω τα κλάματα μπροστά στον θίασο όταν με προσβάλουν».
Τι λέτε για τις τελευταίες αποκαλύψεις;
«Από τη μία χαίρομαι, γιατί σιγά σιγά κάθε άνθρωπος βρίσκει το θάρρος να μιλήσει για όσα τον πονάνε, βάζοντας το δικό του λιθαράκι για ένα καλύτερο αύριο, όπως το ονειρευόμαστε εμείς οι ρομαντικοί. Από την άλλη δυσαρεστούμαι, γιατί η κοινωνία είναι ακόμα συντηρητική και σεξιστική. Δεν μπορώ να διανοηθώ γιατί κάποιος ασχολείται με το γιατί μίλησαν τώρα οι Σοφία Μπεκατώρου, Ζέτα Δούκα, Ευδοκία Ρουμελιώτη και όχι με το τι είπαν. Είναι σαν να θέλουμε να φύγουμε από την ουσία και να κατηγορήσουμε και πάλι τη γυναίκα».
Είστε μια επαναστάτρια…
«Επιθυμώ απλώς να είμαι καλός και χρήσιμος άνθρωπος. Θα ήθελα να με θυμούνται σαν κάποια που έβαλε ένα μικρό λιθαράκι για μια κοινωνία όπου όλοι θα ζουν πιο ελεύθεροι και δεν θα κατακρίνουν εύκολα».