Ο Γιώργος Παρτσαλάκης βιώνει την απόλυτη επαγγελματική επιτυχία είτε ως Παύλος στην τηλεοπτική σειρά «Τατουάζ» είτε ως πρωταγωνιστής στη θεατρική παράσταση «Έξυπνα μικρά ψέματα» στο θέατρο «Κάτια Δανδουλάκη». Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση στο «Secret» και τη Σάσα Σταμάτη, μέσα από το καμαρίνι του, αναφέρεται στις εξελίξεις του σίριαλ, απαντά στις κακές κριτικές και μιλάει για τη μοναξιά του.
Μίλησέ μας για την παράσταση «Έξυπνα μικρά ψέματα», όπου πρωταγωνιστείς, στο θέατρο «Κάτια Δανδουλάκη».
Είναι θεωρώ ένα σημαντικό έργο. Είναι αμερικανικό, δεν είναι αμερικανιά. Έχει πολύ ενδιαφέρον. Προκαλεί τρανταχτά γέλια, αλλά μπορεί επίσης ο θεατής να συγκινηθεί αν έχει ευαίσθητη ψυχή. Εγώ υποδύομαι τον σύζυγο, η σύζυγός μου είναι η Κάτια Δανδουλάκη, ο Αλμπέρτο Φάις ο γιος μας και η Δανάη Σκιάδη η νύφη μας. Θεωρώ ότι η απιστία στον γάμο είναι δεδομένη εκατό τοις εκατό. Μπορεί το μέγεθος να μην είναι πάντα το ίδιο.
Πρωταγωνιστείς στο «Τατουάζ». Πώς βιώνεις αυτή την τεράστια επιτυχία;
Είναι πολύ αργά πια για να βιώσω κάτι. Αυτό θα μπορούσε να μου είχε συμβεί 40 χρόνια πριν. Είμαι χαρούμενος, είμαι ευτυχής που αυτή η σειρά πάει καλά και που κάποιοι άνθρωποι που με συναντούν στον δρόμο μου λένε «περνάμε καλά με αυτό, το βλέπουμε, μας κάνει ένα κλικ, είσαι αληθινός, είσαι ο πατέρας που μας ενδιαφέρει». Υπερασπίζομαι αυτό που επιθυμώ και μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία.
Τελικά, ο Αλέξανδρος θα παντρευτεί την Άννα;
Αν αυτό το πούμε, τότε δεν υπάρχει σειρά. Εκτός αυτού, μπορεί να πάρεις τηλέφωνο τη σεναριογράφο να σ’ τα πει. Εγώ δεν γνωρίζω (γέλια).
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η σειρά πάει καλά επειδή έχει πολύ σεξ και γυμνό. Τι απαντάς;
Δεν έχει μόνο σεξ και γυμνό, για όνομα του Θεού. Υπάρχει μια οικογένεια στην Αγγλία με λαθρεμπόριο, υπάρχει ένας Ελληναράς, ο οποίος είναι ο Γκλέτσος, που προσπαθεί να επιβιώσει, υπάρχει ένας ψαράς που υπερασπίζεται την οικογένειά του. Πού το βλέπουν, δηλαδή, όλο αυτό;
Πώς τα βλέπεις τα σίριαλ στην τηλεόραση;
Έχω την εντύπωση ότι η μυθοπλασία περνά τρομακτική κρίση. Γράφονται πράγματα τα οποία δεν τα καταλαβαίνω. Βλέπω σειρά και δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει.
Πώς σου φαίνεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ;
Ο κύριος Τσίπρας είναι ένας επιτυχημένος Έλληνας. Αποφάσισε ότι θέλει ν’ ανέβει ψηλά, έκανε τον αγώνα του, έγινε πρωθυπουργός, έβγαλε χρήματα. Πέτυχε στη ζωή του. Αλλά μένει ένα ερώτημα μετά: «Ναι, αλλά η χώρα;». Η απάντηση είναι: «Έλα, μωρέ, ποιος νοιάστηκε για τη χώρα; Άσε τη χώρα, το θέμα είναι να πετύχουμε εμείς». Πέτυχε, αλλά απέτυχε η χώρα. Είναι θλιβερό αυτό.
Έχεις σκεφτεί τι θα ψηφίσεις;
Το μόνο που μου μένει αυτήν τη φορά είναι να ρίξω ένα λευκό, δεν έχω άλλη επιλογή. Έχω απελπιστεί εντελώς, έχω διαλυθεί τελείως. Είμαι στο απόλυτο κενό. Λευκό ή μαύρο. Δεν θέλω γκρι.
Έχεις μετανιώσει για κάτι μέχρι σήμερα;
Το ότι κάποια στιγμή ασχολήθηκα με επιχείρηση ήταν μια εγκληματική πράξη, γιατί με διέλυσε ως άνθρωπο. Δεν είχα καμία σχέση με το επιχειρείν. Το μεράκι που είχα να φέρω την Κρήτη στην Αθήνα το πλήρωσα. Δεν είναι για επιχείρηση το μεράκι.
Θέλεις μια σύντροφο για να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου;
Δεν είμαι μοναχικός άνθρωπος. Η μοναξιά μού κάνει τεράστιο κακό. Δεν μπορώ να είμαι μόνος μου. Είμαι μόνος μου και με πονάει αφάνταστα αυτό, αλλά δεν μπορώ να κάνω απολύτως τίποτα. Τα Χριστούγεννα μαγείρεψα πιλάφι κρητικό και έκανα και πατάτες στο φούρνο με κατσίκι, έκανα τραπέζι στα παιδιά μου και στους φίλους μου, πέρασα υπέροχα. Κάποια στιγμή έφυγαν όλοι. Αυτό το «μόνος μετά» είναι μη αντιμετωπίσιμο, αλλά το αντιμετωπίζω. Ούτε παραπονιέμαι ούτε τίποτα. Απλά δεν μου αρέσει η μοναξιά.