Για τον διαχωρισμό του θεάτρου σε εμπορικό και ποιοτικό απάντησε ο Γιώργος Γιαννόπουλος, σε συνέντευξη που έδωσε στο Down Town Κύπρου και τον Αλέξανδρο Πρίφτη.
Σε ενοχλεί όταν κάποιοι διαχωρίζουν το θέατρο σε «εμπορικό» και «ποιοτικό»;
Ναι, πολύ. Είμαι από αυτούς μου λένε ότι οι ταμπέλες είναι για τους δρόμους και οι ετικέτες για τα τετράδια. Υπάρχει καλό και κακό εθνικό θέατρο, καλό και κακό εμπορικό, σκυλάδικο, έντεχνο. Σε όλη τη ζωή, υπάρχει το καλό και το κακό. Ας μιλάμε με απλότητα, γιατί τα άλλα που λέγονται ευνοούν τους ατάλαντους, τους μέτριους κι αυτούς που δεν μπορούν να κατακτήσουν τον Σεφερλή.
Πολλοί βγαίνουν και βρίζουν τώρα τον Μάρκο Σεφερλή, γιατί δεν μπορούν να γεμίσουν το «Δελφινάριο» όπως αυτός. Για να τους δω να το γεμίζουν… Μπορεί να παίξεις σε ένα θεατράκι δέκα ανθρώπων και να πεις «εγώ κάνω ποιότητα» και να είναι μάπα. Αλλά, μπορεί να είναι και αριστούργημα.
Εσύ κάνεις αυτοκριτική;
Ναι, αλλά ποτέ δεν είπα «δεν είμαι καλός ηθοποιός». Πολλές φορές, με κρίνω και λέω «εδώ θα μπορούσα να ήμουν και καλύτερος» ή άλλες που βλέπω ότι οι συνθήκες με εξέλιξαν όπως στους «Δώδεκα Ενόρκους».