Ο Γιώργος Χριστοδούλου μίλησε στο Λοιπόν και στην Άρια Μπέσιου και τοποθετήθηκε για το αν μπορούν να γίνουν μοντερνισμοί στην Επίδαυρο.
Τι κάνει την Επίδαυρο ένα από τα πιο ξεχωριστά και περιώνυμα θέατρα στον πλανήτη; Είναι εφικτό να γίνονται μοντερνισμοί στην αρχαία τραγωδία ή αγγίζει οποιαδήποτε προσπάθεια πειραματισμού της τα όρια της βεβήλωσης;
Η συγκλονιστική ακουστική του Αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου, ειδικά για ένα χώροι αυτού του μεγέθους εντυπωσιάζει ακόμα και σήμερα. Είναι το Θέατρο που δημιουργήθηκε τον τέταρτο αιώνα με χωρητικότητα 14.000 θεατών και που σήμερα προστατεύεται από την Ουνέσκο. Ο Παναγής Καββαδίας είναι ο αρχαιολόγος που συνέδεσε το όνομά του με την αποκάλυψη ενός από τα σημαντικότερα μνημεία. Για το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου η γνώμη η δικιά μου είναι ότι πρέπει να σεβαστούμε το χώρο και να σταματήσουμε τους πειραματισμούς. Είναι ντροπή να μεταχειρίζονται μικρόφωνα οι ηθοποιοί.
Εγώ έζησα τους μεγάλους ηθοποιούς του Εθνικού Θεάτρου. Αρώνη, Κατσέλη, Βίκοβιτς, Τσακίρογλου, Χατζηαργύρη, ακόμα την Ελένη Χαλκούση και τον Χριστόφορο Νέζερ και τόσους άλλους, όντας στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Όλοι αυτοί οι ηθοποιοί παίζανε χωρίς μικρόφωνα κι αυτή ήταν η ομορφιά της Επιδαύρου. Θα έκανα μια πρόταση. Οι παραστάσεις που παίζονται από συγκεκριμένους, καλό θα ήταν να αφαιρέσουν τα μικρόφωνα για να δούμε πόσα απίδια έχει ο σάκος τους, όπως έλεγε η γιαγιά μου. Κι ακριβώς όπως λέτε, οι μοντερνισμοί αγγίζουν τα όρια της βεβήλωσης και του πειραματισμού.