Ο Παύλος Κοντογιαννίδης, σε συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό “Λοιπόν” και τη Ρενέ Σαραντινού, μίλησε για τον Γιώργο Κωνσταντίνου, τονίζοντας χαρακτηριστικά για ποιο λόγο δεν μπορεί να τον αποκαλέσει “συνάδελφο”.
Είσαι ο άνθρωπος που αντέχει στη συνθήκη και στην πίεση ή ήταν κάτι που σου συνέβη για πρώτη φορά;
Αυτοχαρακτηρίστηκα ΕΚΑΜ καλλιτεχνών, με την έννοια ότι ακόμα και σε διάφορα σίριαλ, όταν είχαν κάτι κάμψεις ή προβλήματα, με φώναζαν να κάνω 5-10 “γκεσταριλίκια” για να πάρει το… τούρμπο. Εδώ ήταν ακραία η περίπτωση, γιατί αφενός ο Γιώργος Παρτσαλάκης έπαθε τεράστια ζημιά και αφετέρου οι άνθρωποι χρηματοδότησαν μια δουλειά που “έκατσε” δηλαδή το… καράβι, Τιτανικός. Δεν εξηγείται το πώς το έκανα. Όπως είπαν όλα τα παιδιά, στις πρώτες παραστάσεις έπρεπε να μπει η επιτροπή από το Γκίνες, όχι σε ελληνικό επίπεδο, αλλά σε παγκόσμιο, ότι ανέβηκε Φεϊντό με 5 πρόβες στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Νομίζω πως αόρατες θετικές δυνάμεις με καθοδηγούσαν και βέβαια η ηθική και πνευματική συμβουλή του καταπληκτικού Γιώργου Κωνσταντίνου, που δεν μπορώ να πω “συναδέλφου”, γιατί ο άνθρωπος είναι πάρα πολύ μεγάλος στο χώρο.
Τι σου είπε ο Γιώργος Κωνσταντίνου;
«Πήγαινε, δεν έχεις ανάγκη, είσαι αετός, θα τα καταφέρεις».
Γιατί δεν τον λες “συνάδελφο”;
Γιατί ο Γιώργος Κωνσταντίνου είναι υπεράνω συναδέλφου, είναι υπέρ-συνάδελφος. Ο Γιώργος είναι μεγάλο μέγεθος, από τα μεγαλύτερα, εμείς είμαστε αυτοί που έπονται. Μου έδωσε τρομακτικό κουράγιο, μάλιστα, ανήμερα της πρεμιέρας, μου έστειλε ένα καταπληκτικό μήνυμα κι ευτυχώς που δεν το είδα τη στιγμή εκείνη να επηρεαστώ, γιατί είχαμε 400 άτομα, το βιβλίο στο χέρι και ρυθμούς καταιγιστικούς. Το διάβασα μετά την παράσταση στο καμαρίνι μου. Μου έγραφε: «Αγαπημένε φίλε, δείξε τους την αξία σου». Ήταν ένα συγκινητικό κείμενο, το οποίο μου έδωσε “φτερά”. Εκείνος θα ξέρει κάτι παραπάνω από το χώρο.