Ο Γιάννης Μπέζος παραχώρησε συνέντευξη στη δημοσιογράφο Σάσα Σταμάτη και το Secret των Παραπολιτικών με αφορμή το νέο τηλεοπτικό του εγχείρημα, «Ότι αγαπώ» στο OPEN. Ο αγαπημένος καλλιτέχνης μίλησε, μέσα σε όλα. για τις απώλειες των συναδέλφων του καθώς και την πανδημία του κορονοϊού.
Τις τελευταίες ηµέρες τρεις πολύ σπουδαίοι ηθοποιοί, ο Κώστας Καζάκος, η Ειρήνη Παπά και η Μάρθα Καραγιάννη, έφυγαν από κοντά µας. Τι σήµαιναν για εσάς;
∆υστυχώς, ο χρόνος είναι αδυσώπητος και άνθρωποι οι οποίοι άφησαν ένα ισχυρό ίχνος στη δουλειά µας δεν είναι πια κοντά µας. Θα µου πει κάποιος ότι είναι αναµενόµενο, αλλά, όσο αναµενόµενο και να είναι, δεν παύει να είναι και οδυνηρό. Και µάλιστα πρόκειται για τον χαµό ανθρώπων οι οποίοι σφράγισαν µια εποχή µε το έργο τους και όχι µόνο, αλλά και µε τη γενικότερη δράση και παρουσία τους ο καθένας στον τοµέα του. Ο Κώστας Καζάκος άφησε το στίγµα του στο θέατρο πάρα πολύ έντονα, αλλά και στη διδασκαλία. Ηµασταν συνδιδάσκοντες σε µια σχολή και προσπαθούσαµε να «κάνουµε µάθηµα» στα νέα παιδιά που βγαίνουν στο θέατρο. Ηταν ένας άνθρωπος που πάλεψε πάρα πολύ, µε πάθος, για το θέατρο και την υποκριτική, όπως άλλωστε και η Ειρήνη Παπά, η οποία είχε µεγάλη δραστηριότητα κυρίως στο εξωτερικό και ειδικότερα στον κινηµατογράφο. Και βεβαίως η καλή µου Μάρθα Καραγιάννη, την οποία γνώριζα και ήταν ένας λαµπρός άνθρωπος. ∆εν κυνηγούσε χίµαιρες, ήξερε τι της γινόταν και µαζί µε άλλους της γενιάς της στον χώρο της κωµωδίας σηµατοδοτεί ένα µόνιµο χαµόγελο, το οποίο σιγά σιγά εξαφανίζεται από τα χείλη µας. Θέλω να πιστεύω, επειδή ήταν άνθρωποι που αγαπούσαν τους νεότερους, ότι το χαµόγελο αυτό και το πάθος για την υποκριτική θα τα ξαναβρούµε.
Πώς ήταν το καλοκαίρι σας;
Επειδή έκανα µια περιοδεία µε τις «Θεσµοφοριάζουσες», είδα ότι υπάρχει διάθεση από τον κόσµο να συµµεριστεί τις προσπάθειές µας και αυτό µας πολλαπλασιάζει την ευθύνη, µετά το διάστηµα των απαγορεύσεων της πανδηµίας, να κάνουµε καλύτερα τη δουλειά µας.
Σας φοβίζει µια ενδεχόµενη πανδηµία;
∆εν θέλω να το σκέφτοµαι αυτό.
Κολλήσατε κορονοϊό;
Ναι, αλλά ευτυχώς το πέρασα ανώδυνα.