Γιάννης Καλλιάνος: «Γι’ αυτό ζήτησα δημόσια συγγνώμη για το κλάμα του γιου μου στην ορκωμοσία»

Γιάννης Καλλιάνος

«Γύρισα και κοίταξα τον πρωθυπουργό, ο οποίος κοιτούσε προς τα θεωρεία και άρχισε να χαµογελάει», είπε ο Γιάννης Καλλιάνος.

Στα Παραπολιτικά και τη Σάσα Σταμάτη έδωσε συνέντευξη ο Γιάννης Καλλιάνος. Ο γνωστός µετεωρολόγος του Mega και βουλευτής του Νότιου Τοµέα Αθηνών της Νέας ∆ηµοκρατίας, μίλησε για τον µικρό… πρωταγωνιστή την ηµέρα της ορκωµοσίας των βουλευτών.

Ο µικρός Γιωργάκης, που η µητέρα του, Χάρις, τον είχε µαζί της στα θεωρεία, δεν σταµάτησε να κλαίει κατά τη διάρκεια της ορκωµοσίας. Μάλιστα, ο βουλευτής αναγκάστηκε στη συνέχεια να ζητήσει δηµόσια συγγνώµη.

Στην ορκωµοσία έκλεψε την παράσταση ο γιος σου, Γιώργος, που είναι περίπου 2 ετών.

Χαρήκαµε πάρα πολύ εγώ και η σύζυγός µου, η Χάρις, διότι είχαµε µαζί µας το παιδί µας, τον Γιωργάκη, ο οποίος για πρώτη φορά είδε από κοντά το κτίριο της Βουλής. Η σύζυγός µου µαζί µε το παιδί µας ήταν στα θεωρεία και παρακολούθησαν όλη την τελετή της ορκωµοσίας. Τα ρούχα που φόρεσε ο Γιώργος ήταν επιλογή της γυναίκας µου, ενώ το χτένισµά του ήταν επιλογή δική µου. Βέβαια, δεν ήταν τόσο ήσυχος ο Γιώργος, διότι κατά τη διάρκεια της ορκωµοσίας ήταν ο µόνος, εκτός από τους ιερείς, που ακουγόταν µέσα στην αίθουσα της Ολοµέλειας.

Γιατί ζήτησες δηµόσια συγγνώµη για τον Γιωργάκη;

Ενιωθα πολύ αµήχανα όταν για µεγάλο χρονικό διάστηµα άκουγα τον γιο µου από το θεωρείο να κλαίει. Εκείνη τη στιγµή γύρισα και κοίταξα τον πρωθυπουργό, ο οποίος κοιτούσε προς τα θεωρεία και άρχισε να χαµογελάει. Σκέφτηκα λοιπόν εκείνη τη στιγµή ότι αυτό που συνέβαινε δεν ήταν τίποτα παραπάνω από το κλάµα ενός µικρού παιδιού, το οποίο δεν θα το παρεξηγούσε. Αισθάνθηκα την ανάγκη να ζητήσω δηµόσια συγγνώµη διότι πράγµατι σε αρκετά χρονικά διαστήµατα το κλάµα του ήταν τόσο έντονο, που οριακά η διαδικασία της ορκωµοσίας δεν διεκόπη.

Τι σου αρέσει να κάνεις µε τον γιο σου;

Γυρνώντας αργά το βράδυ, αν δεν έχει κοιµηθεί, προσπαθώ να καθίσω λίγο µαζί του για να παίξουµε µε τη µηχανή του ή µε το αυτοκίνητό του, που του έχει µεγάλη αγάπη. ∆εν ξέρω πώς έχει γίνει αυτό, αλλά η συµπεριφορά του είναι λες και είναι µηχανικός αυτοκινήτου. Στο τέλος, όταν τον πηγαίνουµε στο κρεβάτι του, θέλει οπωσδήποτε να τον φιλάω για πάνω από δέκα λεπτά, για να τον πάρει ο ύπνος.