Στο περιοδικό Hello και τον Γιάννη Βίτσα έδωσε συνέντευξη ο Γιάννης Δρυμωνάκος, ο οποίος μίλησε, μεταξύ άλλων, και για τις δύσκολες οικονομικά στιγμές που έζησε όσο έκανε πρωταθλητισμό.
Έχεις υποστεί πισώπλατα μαχαιρώματα, ανταγωνισμό και συμπεριφορές που εκ των υστέρων αντιλαμβανόσουν ότι ήταν ψεύτικες;
Όχι, δεν αντιμετώπισα τέτοιες συμπεριφορές. Ωστόσο, η παρατήρηση που έχω να κάνω σε ότι αφορά τα ολυμπιακά αθλήματα είναι πως είναι αδικημένα. Θα ξαναθυμηθούν τους αθλητές τους μετά από τέσσερα χρόνια, λίγο πριν από την επόμενη Ολυμπιάδα. Ούτε τα χρήματα που λαμβάνουν, ούτε η φήμη τους συγκρίνονται με όσα αναλογούν σε αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ.
Ήταν δύσκολα σε οικονομικό επίπεδο τα χρόνια που έκανες πρωταθλητισμό;
Φυσικά! Ο λόγος που σταμάτησα το 2012 ήταν γιατί τα έξοδά μου ήταν περισσότερα από τα έσοδά μου. Είχα φέρει δύο ευρωπαϊκά μετάλλια, ήμουν 13ος στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στον ημιτελικό, και, παρόλο που έμενα με τους γονείς μου, δεν μπορούσα να πληρώνω τη βενζίνη μου και να καλύπτω τα έξοδά μου.
Περνούσες το μήνα με 500 ευρώ δηλαδή;
Βγάζαμε 10.000 με 15.000 το χρόνο, αν ήμαστε τυχεροί. Ζήσαμε εποχές που δεν υπήρχαν τα social media και οι πέντε – έξι αθλητικές εφημερίδες που κυκλοφορούσαν ασχολούνταν κυρίως με το ποδόσφαιρο. Ευτυχώς, έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα σε ότι αφορά την προβολή των αθλημάτων.