Στο περιοδικό Hello και τον Γιάννη Βίτσα έδωσε συνέντευξη ο Γιάννης Δρυμωνάκος, ο οποίος απάντησε και για τις δυσκολίες που βίωσε στη διαδρομή του πρωταθλητισμού.
Ποιες ήταν οι κυριότερες δυσκολίες που βίωσες στη διαδρομή του πρωταθλητισμού;
Ήμουν στον πρωταθλητισμό από τα 16 μέχρι τα 32 μου χρόνια, οπότε βίωσα πολλές επιτυχίες αλλά και αποτυχίες. Οι αποτυχίες όμως είναι εκείνες που με έμαθαν να σηκώνομαι όταν πέφτω. Ο πρωταθλητισμός με δίδαξε να ελέγχω τον εαυτό μου και τα συναισθήματά μου στις δύσκολες στιγμές και να βγαίνω πιο δυνατός. Το 2004 ήμουν άτυχος. Βρέθηκα εκτός τελικού για λίγο στην ολυμπιάδα που διοργανώθηκε στη χώρα μου, κάτι που μου στοίχισε ψυχολογικά. Δεν έλαβα τα προνόμια που πήραν πολλοί Έλληνες αθλητές.
Παρ’ όλα αυτά, όπως προανέφερα, βγήκα πολύ πιο δυνατός και από εκείνη τη διαδικασία. Αυτό που είχα πάντα κατά νου κάνοντας πρωταθλητισμό ήταν τα λόγια ενός σπουδαίου κολυμβητή, του Αλεξάντερ Ποπόφ –τον οποίο συνάντησα στην αρχή της καριέρας μου–, που σε μια συνέντευξή του είχε πει ότι το δύσκολο δεν είναι να φτάσεις στην κορυφή, το δύσκολο είναι να παραμείνεις στην κορυφή. Πορεύτηκα λοιπόν με τα πρότυπα σημαντικών αθλητών και τα κατάφερα.
Πέρασες ποτέ κατάθλιψη;
Τις μαύρες μου τις έχω περάσει, αλλά κατάθλιψη, να κλειστώ σε ένα σπίτι και να μη θέλω να δω κόσμο, δεν έχω βιώσει. Βέβαια, δεν ήμουν ανέκαθεν κοινωνικός άνθρωπος, έγινα.
Είναι εύκολο να είσαι ξανά μόνος σου; Είσαι συντροφικός ως άνθρωπος;
Για να ήμουν τόσα χρόνια σε μια σχέση, προφανώς μου άρεσε. Αυτή την περίοδο, ωστόσο, δίνω έμφαση στη δουλειά μου. Έχω ανοίξει ένα μαγαζί και έχω στρέψει εκεί όλη μου την προσοχή. Με το συνέταιρό μου, τον Γιάννη Μοντεσάτο, με τον οποίο γνωριζόμαστε πολλά χρόνια από το χώρο της κολύμβησης, δημιουργήσαμε το δικό μας brand με είδη κολύμβησης. Εγώ έχω αναλάβει το δημιουργικό κομμάτι –τα σχέδια, τα πατρόν– και εκείνο της διαφήμισης και ο Γιάννης βοηθά πολύ με τις γνωριμίες του καθώς είναι πολλά χρόνια στον τομέα του εμπορίου.
Ξεκινήσαμε τον περασμένο Μάρτιο ανοίγοντας ένα μαγαζί με Miha, ένα μηχάνημα γυμναστικής που δουλεύει με ενεργητική ηλεκτροδιέγερση, όπου φιλοξενούμε και τη νέα μας συλλογή. Φεύγοντας λοιπόν από το σχολείο όπου εργάζομαι ως προπονητής, ασχολούμαι με αυτό.