Ο Φώτης Μεταξόπουλος μιλά στο περιοδικό Λοιπόν και στην Ρενέ Σαραντινού για τον τρόπο που το συναίσθημα συμπληρώνει τις χορογραφίες του αλλά και για τον τρόπο που οι παλιοί ηθοποιοί όπως ο Ορέστης Μακρής προετοιμάζονταν για το ρόλο τους.
Είχατε δηλώσει για τη Λίντα Άλμα ότι σας είχε απορρίψει ερωτικά.
Ναι, αλλά πως με απέρριψε… Μου έδωσε «πάσα» ότι ήταν ερωτευμένη μαζί μου. Στις πρόβες χορεύαμε μαζί, την έπαιρνα αγκαλιά, τη σήκωνα, τη γύριζα… ήταν ερωτικά ντουέτο. Η Λίντα ήταν μια θέα, κορμί, ομορφιά, βεντέτα. Τρελάθηκα, μου άρεσε ως γυναίκα, την ερωτεύτηκα. Όταν έγινε η πρεμιέρα χορέψαμε με επιτυχία και ερωτισμό. Όταν τελείωσε η πρεμιέρα, πήγα στο καμαρίνι της για να κλείσω ραντεβού μαζί της. Δεν υπήρχε περίπτωση. Όταν μπήκα, ξεβαφόταν και μου είπε: «Φωτάκη, είδες τι ωραία που ήταν, τι επιτυχία;». Δεν μου έδωσε καμία σημασία, τίποτα. Την άλλη μέρα στο χορευτικό πάλι τον ίδιο πόθο. Κατάλαβα ότι στη σκηνή ήταν ερωτευμένη. Από τότε, δεν μπορούσα να χορέψω με παρτενέρ, αν δεν ήμουν ερωτευμένος μαζί της.
Λειτουργούσε διαφορετικά στην ψυχολογία σας αυτό το αίσθημα;
Η επιτυχία δεν ήταν επειδή ήμασταν καλοί χορευτές, αλλά το δέσιμο, βγήκε αυτή η αγάπη. Όλοι αυτοί οι μεγάλοι ηθοποιοί, που ξαναγελάμε με τα ίδια αστεία, ρωτώντας τον Ορέστη Μακρή μου είχε πει: «Δεν παίζουμε για τα λεφτά, το ευχαριστιόμαστε». Οι σημερινοί ηθοποιοί δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς του τότε. Ο Μακρής έμπαινε δυο ώρες πριν στο καμαρίνι. Ο τρόπος που έπιανε το μολύβι να κάνει την πρώτη ρυτίδα… άρχιζε και μέθαγε με τον καφέ! Σηκωνόταν μεθυσμένος, τον βοηθούσα να βάλει το παντελόνι του γιατί θα έπεφτε. Έφερνε τον εαυτό του σε αυτή την κατάσταση και όταν έφευγε ήταν έτοιμος. Ποιος το κάνει σήμερα Πήγα σε ένα θέατρο και ο πρωταγωνιστής πέντε λεπτά πριν βγει στην σκηνή μιλούσε έξω με τον κόσμο. Τι απόδοση θα έχει αυτός;