Φαίη Σκορδά: «Αυτό είναι το DNA μου, έτσι έχω μεγαλώσει, δεν έγινε με ή για το metoo»

Φαίη Σκορδά

"Όταν ζεις όλα αυτά, μαθαίνεις να πολεμάς, όχι κουνώντας το δάχτυλο, πηγαία και συναισθηματικά" επισημαίνει η Φαίη Σκορδά.

Η Φαίη Σκορδά παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο ΒΗΜΑgazino και τον δημοσιογράφο Κώστα Μπουρούση με αφορμή την ολοκλήρωση του πρώτου μισού της τηλεοπτικής σεζόν. Μάλιστα, ανάμεσα σε πολλά, η όμορφη παρουσιάστρια του Μεγάλου Καναλιού αναφέρθηκε από καρδιάς στον τρόπο με τον οποίο επέλεξε να χειριστεί το metoo καθώς και σε όσα η ίδια συνάντησε τα χρόνια που έζησε στην Ιταλία.

Ποια θεωρείτε την πιο κομβική στιγμή της καριέρας σας; Πότε νιώσατε ότι αρχίζετε να εξελίσσεστε;

Δεν έγινε κάποια επανάσταση. Απλώς κατάφερα με τον καιρό αυτό που είμαι εγώ στη ζωή μου να βγαίνει περισσότερο και στην εκπομπή.

Προσωπικά, χωρίζω την καριέρα σας στο πριν και το μετά του ελληνικού metoo. Σας είδα με άλλα μάτια.

Εσείς μπορεί να με είδατε με άλλα μάτια, αλλά εγώ δεν ήμουν άλλη.

Ναι, αλλά αναδείξατε ένα άλλο πρόσωπο σας.

Μας δόθηκαν αφορμές να μιλήσουμε. Και, προσωπικά, μίλησα από καρδιάς. Η λογική μου σε όλα μου τα χρόνια ήταν ότι ανοίγουμε την αγκαλιά μας, αγαπάμε, δεν στιγματίζουμε, δεν δείχνουμε με το δάχτυλο, δεν αφήνουμε ανθρώπους στο περιθώριο. Αυτό είναι το DNA μου, έτσι έχω μεγαλώσει. Δεν έγινε με ή για το metoo.

Εγώ μεγάλωσα με δυο ανοιχτόμυαλους γονείς, μια μαμά που από το δημοτικό με έπαιρνε μαζί της σε φεμινιστικές συγκεντρώσεις, με φιλοσοφικές συζητήσεις στο σπίτι. Και στα 17 μου χρόνια έτυχε να πάω στην Μπολόνια, μια πολυεθνική και πολυσυλλεκτική πόλη. Ξέρετε ότι μέχρι να πάω στην Ιταλία δεν είδα δει ποτέ άνθρωπο με μαύρο χρώμα; Και λέω μαύρο πολύ συνειδητά, γιατί το πρόσημο στις λέξεις το δίνουμε εμείς. Δεν είχα ξαναδεί μαύρο, λοιπόν. Το καταλαβαίνετε; Αλλά ήμουν 17 χρονών και διαμορφώθηκα εκεί, μέσα σε μια πολυπολιτισμική πόλη και μια avant-garde σχολή.

Δεν μπορούν όλα αυτά να μη γράψουν μέσα σου. Ακόμα και το γεγονός ότι για ένα διάστημα βρέθηκα στο περιθώριο λόγω της γλώσσας ή μετά έγινα η «Greca», η Ελληνίδα και μετά η «Bella Greca», η ωραία Ελληνίδα. Όταν λοιπόν τα ζεις όλα αυτά, μαθαίνεις να πολεμάς. Όχι κουνώντας το δάχτυλο. Συμβαίνει αυθόρμητα. Πηγαία και συναισθηματικά.