«Έζησα δύσκολες καταστάσεις… να γυρνάς σπίτι σου και να μην έχεις να φας…»

Ο νικητής του Hell’s Kicthen νιώθει πια ότι το Σύμπαν τον δικαίωσε για όλες εκείνες τις σκληρές στιγμές της ζωής του. Για τις ημέρες που δεν είχαν στο σπίτι να φάνε και για τις δυσκολίες της μητέρας του που τον γέννησε μόλις στα 15 μισό. Ο Ραφαήλ Τσακίρης  απαντά στην Νάνσυ Φαφούτη και στο περιοδικό DownTown….

Έχεις σκεφτεί πώς θα αξιοποιήσεις τις 30.000 ευρώ;

Μπορεί να είναι και λιγότερο, να ‘ναι καλά η κυβέρνηση γιατί σίγουρα θα υπάρχουν κρατήσεις. Βέβαια, τα έχω ανάγκη γιατί δεν είναι και ένα ποσό που είχα και χθες. ‘Ένα μεγάλο ποσό, λοιπόν, θα το δώσω στην οικογένειά μου γιατί υπάρχουν οικονομικά προβλήματα. Από εκεί και πέρα κάποια χρήματα θα τα επενδύσω σε ταξίδια που θα κάνω για να μάθω νέες τεχνικές και κάποια θα τα κρατήσω για ν’ ανοίξω το εστιατόριο που ονειρεύομαι. Ο στόχος της ζωής μου είναι ν’ ανοίξω εστιατόριο στη Ρόδο με αστέρι Michelin.

Το έπαθλο περιλαμβάνει και μία θέση ως head chef σε εστιατόριο του Μποτρίνι. Πώς ξέρεις ότι οι συνθήκες θα σε ικανοποιούν;

Και με ελάχιστα λεφτά θα το έκανα. Θα είναι μεγάλη μου χαρά να δουλεύω στο πλάι του. Κάθε επαγγελματίας πρέπει να βλέπει και να μαθαίνει πράγματα κάποιες φορές, για την εμπειρία. Πάντα θαύμαζα τον Μποτρίνι, οι φίλοι μου με λένε Junior Μποτρινάκι. Περίμενα πώς και πώς να πετάει πράγματα, είναι είδωλο, γουστάρω μέχρι και το μπινελίκι. Να ξέρεις ότι εμείς οι μάγειρες είμαστε λίγο ανώμαλοι.  Και εγώ ειδικά έχω σκληραγωγηθεί πολύ στη ζωή μου.

Γιατί το λες αυτό;

Τα παιδικά μου χρόνια δεν ήταν και τόσο εύκολα. Έζησα δύσκολες καταστάσεις και είχα πολλά οικονομικά προβλήματα. Οπότε η μαγειρική, ανεξάρτητα από το ότι την αγάπησα,  ήταν ένας τρόπος για να βγάλω εύκολα εισόδημα και να βοηθήσω την οικογένειά μου. Δεν είναι και τόσο ωραίο το να γυρνάς σπίτι σου και να μην έχεις να φας.

Φτάσατε σε σημείο να μην έχετε να φάτε;

Ναι, αλλά βρίσκαμε εναλλακτικές και ικανοποιούσαμε το στομάχι μας. Δεν είναι κακό, ίσα ίσα αυτή η κατάσταση με έκανε να αγαπήσω και να εκτιμήσω περισσότερο το φαγητό. Αν κάποιος δεν πεινάσει και δεν φάει ζάχαρη και ψωμί όπως οι παππούδες μας δεν θα καταλάβει την αξία του φαγητού. Εγώ σέβομαι το ίδιο τη φακή αλλά και το καλύτερο πιάτο του κόσμου. Χαίρομαι που τα έχω ζήσει όλα αυτά και πάντα σκεφτόμουν ότι υπάρχουν και χειρότερα. Ακόμα και τις άσχημες καταστάσεις καταφέρναμε μαζί με τη μητέρα μου να τις κάνουμε πιο όμορφες.  Είμαι πολύ ευτυχισμένος που έχω αυτή τη μητέρα και μου έχει δώσει τις σωστές αρχές.

Σε είδα στο Πρωινό του Ant1 να μιλάς με συγκίνηση για τη μητέρα σου.

Ναι, γιατί της αξίζει το καλύτερο και θέλω να τη βοηθήσω. Η μητέρα μου αυτή τη στιγμή δουλεύει σε μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα στη Ρόδο και προς τιμήν της κάνει λάντζα.  Πάντα δούλευε σε τουριστικά μαγαζιά, κουζίνες, λάντζα. Είναι πανέμορφη, μάχιμη και πολύ δυνατός χαρακτήρας. Επίσης, δεν κατάφερε να σπουδάσει και να κάνει πράγματα για εκείνη οπότε της αξίζει να της δώσει η ζωή αυτά που της πήρε. Φαντάσου ότι αυτή τη στιγμή είναι 44 χρονών και είναι γιαγιά. Με έκανε όταν ήταν δεκαπεντέμισι.