Σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που δίνει στο Page 2 της Νέας Σελίδας, η Κάτια Δανδουλάκη αποκαλύπτει στον Γιάννη Πουλόπουλο την θεατρική της αποτυχία που της κόστισε 500,000 ευρώ!
Έχεις πει ότι το θέατρο είναι ένα μεγάλο καζίνο και ότι όσοι έχουν μπλεχτεί με την παραγωγή δεν βγήκαν ποτέ κερδισμένοι.
Θα σου πω κάτι, Γιάννη μου. Ακόμη και στο θέατρο το ένστικτό μου λειτούργησε σωστά. Όταν, δηλαδή, δεν υπήρχε χημεία, το ένιωθα από τη στιγμή που θα ξεκινούσε η πρόβα και καταλάβαινα ότι δεν θα είχε επιτυχία. Απλά ήταν πολύ αργά για να αλλάξω έργο. Οταν, για παράδειγμα, κάναμε το «Παιχνίδι των Θεών» με τον Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο, κατάλαβα ότι ήταν λάθος να παίξω σε ένα θέατρο 700 θέσεων ένα έργο που απευθύνεται σε κοινό Δευτερότριτου. Αλλά ακόμα και γι’ αυτό δεν μετανιώνω, γιατί ήταν μια μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία. Εγώ υποκλίνομαι στους παραγωγούς που ρίσκαραν βάζοντας τους κόπους μιας ζωής στο θέατρο. Και πραγματικά θεωρώ μεγάλη μου επιτυχία ότι έφτασα έπειτα από τόσα χρόνια να πω ότι πια δεν χρωστάω σε κανέναν. Η «θεατρική παραγωγή» είναι μια πονεμένη ιστορία, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά παγκοσμίως. Δεν υπάρχει παραγωγός που να είναι πλούσιος. Ο Αντριου Λόιντ Γουέμπερ, που έχει υπογράψει τα μεγαλύτερα μιούζικαλ και είχε δικό του θέατρο, το έδωσε, γιατί δεν ήθελε να πεθάνει στην ψάθα.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο ποσό που έχεις χάσει κάνοντας μια θεατρική παραγωγή που δεν γνώρισε επιτυχία;
Τότε με το «Παιχνίδι των Θεών» έχασα 500.000 ευρώ. Θυμάμαι, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, που τα συζητούσαμε, μου έλεγε ότι πρέπει να κάνεις έξι επτά επιτυχίες για να πληρώσεις μία αποτυχία. Το ήξερε καλά, γιατί το είχε πληρώσει κι εκείνη ακριβά. Ευτυχώς, τότε υπήρχαν ακόμα οι υψηλές αμοιβές στην τηλεόραση και την ευγνωμονώ, γιατί με βοήθησε να κάνω παραστάσεις που ονειρευόμουν στο θέατρο. Την αγάπησα πολύ την τηλεόραση και νιώθω ότι με αγάπησε κι εκείνη.