Η Ελένη Ράντου μιλά για όλα στο Down Town και στον Πάνο Ζόγκα και μεταξύ άλλων αναφέρεται και στην σχέση που έχει σήμερα με τον συνάδελφο της Βασίλη Χαραλαμπόπουλο, με τον οποίο συνεργάστηκαν για πολλές σεζόν στο παρελθόν.
Τι κάνεις με τον εαυτό σου όταν δεν έχεις την καθημερινότητα του θεάτρου;
«Το έχω ζήσει και αυτό. Μια χαρά είμαι. Το μόνο αρνητικό είναι ότι παίρνω κιλά, γιατί στη σκηνή καίω πολλές θερμίδες. Κάθε παπούτσι πάνω στη σκηνή κρατάει το πολύ ένα μήνα. Τόσο πολλή αδρεναλίνη καταναλώνεται. Πάντως, δυο – τρεις χρονιές που δεν έπαιξα βρήκα καλές διεξόδους. Καταρχάς, έκανα καλούς φίλους, γιατί το θέατρο δεν σε αφήνει να κάνεις φίλους. Κάνεις ευκαιριακές γνωριμίες. Αλλά έτσι είναι η πραγματικότητα και μέχρι να το καταλάβω μου πήρε πολύ, γιατί εγώ δενόμουν, επένδυα.»
Σου λείπει κάποιος από αυτούς που χαθήκατε;
«Να σου πω, για να χαθούμε, για να εξαφανιστούμε με ανθρώπους σημαίνει ότι έκλεισε ο κύκλος. ότι για τόσο έπρεπε να μείνουμε μαζί. όποιοι είναι να μείνουν, μένουν και με κάποιους που απλώς έτυχε η συγκυρία να συνεργαστούμε, χανόμαστε. Δεν υπάρχει καμία πικρία σε αυτό που λέω, μια διαπίστωση κάνω.»
Με το Βασίλη Χαραλαμπόπουλο είχατε συνεργαστεί πολλές σεζόν και με πολλές επιτυχίες. Μιλάτε;
«Όχι. Τράβηξε ο καθένας το δρόμο του. Δεν σου λείπει κάτι που έχει ολοκληρώσει έναν κύκλο. Συνεργαστήκαμε αρκετά, έπρεπε κάποια στιγμή να χωρίσουμε καλλιτεχνικά για να βρει ο καθένας το δικό του όραμα. Τώρα κάνει δικές του δουλειές και πολύ επιτυχημένες, δεν νομίζω ότι επιτρέπει αυτή η συνθήκη να συνεργαστούμε, το κάναμε, καλά ήταν, ήταν επιτυχίες, αλλά δεν το νοσταλγώ. Τελείωσε αυτός ο κύκλος και για τους δύο. Στο θέατρο κερδίζεις καλές σχέσεις την ώρα που δουλεύεις. Μετά ξεμυαλιζόμαστε με τον επόμενο θίασο. Ο καθένας φτιάχνει τη δική του οικογένεια. Είναι δύσκολο.»