Η Ελένη Ράντου, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό Down Town και στον Πάνο Ζόγκα, μίλησε για την μητρότητα, την κόρη της και τη σχέση της με την τηλεόραση.
Εσείς δεν νοσταλγείς τα παλιά; Έζησες την ακμή της ιδιωτικής τηλεόρασης, με χρήματα, υψηλά κασέ, δέκα διαφορετικές προτάσεις τον χρόνο.
Κοίτα, δεν με ενδιαφέρουν τα χρήματα, δεν είμαι φιλοχρήματη. Και κάτω να τα βρω, δεν θα σκύψω να τα πάρω. Το έχω δείξει με χίλιους τρόπους. Νοσταλγώ τις εποχές που υπήρχε μια αθωότητα ή άγνοια, όπως θες το λες, απέναντι στο μέσο. Με το ξεκίνημα της ιδιωτικής τηλεόρασης, άνοιξε ένας χώρος αγνός που είχες περιθώριο να κάνεις πράγματα, να δοκιμάσεις, να βρεις συνταγές εξαρχής, να κάνεις ό,τι τρελό σου κατέβαινε στο κεφάλι. Υπήρχε τρέλα και υπήρχε και η δικαιολογία στο λάθος. Πάντα ήταν αγοραία η τηλεόραση, αλλά υπήρχε και το οποίο είχε μια τρέλα και δεν είχε αυτή τη σκληρή πραγματικότητα που έχει σήμερα. Δεν ήταν γνώμονας μόνο το οικονομικό. Μόνο αυτό νοσταλγώ. Η αθωότητα που είχα τότε μου λείπει, τίποτα άλλο.
Η σχέση σου με την κόρη σου ποια είναι; Την ελέγχεις;
Ε, τώρα πια είναι 22 ετών. Πάντα υπάρχει ένα τηλέφωνο κοντά, να ξέρω τι της συμβαίνει ή τέλος πάντων να ξέρω πού είναι ή να κάνουμε κάποια συζήτηση. Αλλά δεν πρέπει να είμαι πια παρεμβατική.
Δηλαδή δεν κάνεις υστερίες;
Δεν σου κρύβω, δαγκώνομαι, κρύβω πολύ καλά μια υστερική μάνα μέσα μου, αλλά τελευταία στιγμή επιστρατεύω τη λογική και κάνω επαναφορά. Ξέρω ότι σε κανένα παιδί μετά τα 18 δεν κάνει καλό ο έλεγχος. Τώρα πια πρέπει να πετάξει μόνη της. Και αν αρχίσω να την ελέγχω, θα είναι σαν να την ευνουχίζω και κάτι τέτοιο δεν της αξίζει. Καλύτερα να της επιτρέψω να κάνει τα λάθη της. Να ωριμάσει μόνη της. Όπως και εγώ από τα λάθη μου ωρίμασα. Πρέπει να την αφήσω να κάνει τη διαδρομή της.