Για την πρώτη της συμμετοχή στον κινηματογράφο μίλησε η Ελένη Ανουσάκη στην εφημερίδα Espresso και τον Ηλία Μαραβέγια. Η ηθοποιός αποκάλυψε κι ένα περιστατικό που συνέβη με τον Κώστα Βουτσά και τον Γιώργο Πάντζα.
Τι θυμάστε από την πρώτη σας επαφή με το σινεμά στην ταινία «Αμάρτησα για το παιδί μου»;
Τίποτα, γιατί ήμουν πολύ μικρή. Απλώς, επειδή ήμουν ένα πολύ ήσυχο μωρό και οι ώρες του γυρίσματος ήταν πολλές, βρέθηκα δίπλα στην Ελένη Χατζηαργύρη, η οποία ήταν σπουδαία. Επαιζε με τον πατέρα μου στην ταινία αυτή και μετά έγινε οικογενειακή μας φίλη, το ίδιο και ο άντρας της.
Οταν παίζανε με τη μάνα μου και τον Μάνο Κατράκη, ο οποίος ήταν κι αυτός κομμουνιστής, στον «Ηλίθιο» του Ντοστογιέφσκι, έρχονταν στο σπίτι όπου μέναμε τότε και μου έφερνε γλυκά από το καφενείο. Μου έδινε και επιστολές η Ελένη Χατζηαργύρη, γιατί ήξερε πως μου άρεσαν. Οταν οι κομουνιστές έρχονταν στο σπίτι μας, έσβηναν τα φώτα και άναβαν ένα κερί. Από την άλλη μεριά, εμένα μου μιλούσαν οι αστυνομικοί που βρίσκονταν απ’ έξω, με καλημέριζαν και τους καλημέριζα κι εγώ.
Προσπαθούσα πάντοτε να φέρω στη ζωή μου μια συμφιλίωση, γι’ αυτό σήμερα είμαι πολύ ευτυχισμένη. Δεν έχω ανοίξει ούτε με τους συναδέλφους μου λαβωματιές. Δεν μου άρεσε να κάνω ειδύλλια μέσα στη δουλειά, δεν μου άρεσε να ερωτεύομαι τους συναδέλφους μου, γιατί δεν ήταν αυτές οι σχέσεις αληθινές… Πολλές αυταδέλφισσές μου ερωτεύτηκαν μέσα από τους ρόλους και μετά κατέστρεψαν τη ζωή τους.
Δεν είναι ανάγκη μόνο να τον έχεις πλάι σου ούτε μόνο να τον αγαπάς, είναι ανάγκη να τον θαυμάζεις, και όχι να παίζεις ξύλο στο τέλος και να κάνεις ρεζιλίκια. Δεν έχω κάνει ποτέ σφάλμα σε αυτόν τον τομέα. Ημουν όμως τυπική και αυστηρή, στο καμαρίνι μου δεν έρχονταν όλοι. Είχα τη βοηθό μου και δεν έμπαινε κανείς μέσα. Μια φορά πήγε να μου κολλήσει ένας κύριος και ο Κώστας Βουτσάς, που έχει πεθάνει δυστυχώς, και ο Γιώργος Πάντζας πήγαν να τον σπάσουν στο ξύλο.