Στο περιοδικό “Λοιπόν” και τη Ρενέ Σαραντινού έδωσε συνέντευξη ο Χάρης Βορκάς, ο οποίος αποκάλυψε πως το περασμένο καλοκαίρι είχε φτάσει 145 κιλά, κάτι που του δημιουργούσε σοβαρό πρόβλημα στο περπάτημα.
Το βάρος σου έπαιζε κάποιο “ρόλο” στην καλλιτεχνική σου πορεία;
Τα κιλά είναι μια συνεχής πάλη, μια φυσαρμόνικα που δεν σταματάει ποτέ. Ήμουν πάντα ένα παιδί, στρουμπουλό, όπου από την εφηβεία και μετά άρχισα να παίρνω παραπάνω… διαστάσεις. Όταν πήγα φαντάρος και μπήκα στο Εθνικό Θέατρο, εκεί έκανα τη μεγάλη δίαιτα. Πήγα σε κέντρο αδυνατίσματος και ξαφνικά από 110 κιλά γίνομαι 75, ήμουν άλλος. “Πέταγα” στο πρώτο έτος της σχολής ήρθα τελευταίος και στο δεύτερο ήρθα πρώτος στην επίδοση, διάφορα τέτοια ακόμα και στην υποκριτική. Λόγω κιλών, στο χορό, στην ξιφασκία, ήμουν άλλος άνθρωπος.
Μετά, επειδή αφήνομαι εύκολα, τρώω περίεργες ώρες και μόνο παχυντικά, πίτσες, γύρους, σοκολάτες και δεν γυμναζόμουν ποτέ, ξαναπάχυνα. Στη «Μάλα» ήμουν πάλι πολύ χοντρός, είχα βάψει και το μαλλί ξανθό, μετά αδυνάτισα πάλι, χάνοντας πολλά κιλά. Ήταν τότε που δούλεψα ένα διάστημα με τη Ρούλα Κορομηλά στην τηλεόραση, στο «Όλε». Μετά έχασα πάλι κιλά με διατροφή, ξανά και ξανά… Το καλοκαίρι που μας πέρασε το βάρος μου έφτασε στα 145 κιλά, τα περισσότερα που είχα ποτέ, δεν μπορούσα να περπατήσω.
Τι συμβαίνει και δεν μπορείς να ελέγξεις το βάρος σου, να το σταθεροποιήσεις;
Έχω την τάση, αυτό που λέμε παραδοσιακά και είναι αλήθεια, για πάχος εκ γενετής, ότι και να κάνεις πρέπει μια ζωή να προσέχεις πολύ. Δεν μπορώ να ακούω τις παπ…ές που λένε «τρώω και δεν παχαίνω». Υπάρχει ένας στους 10.000 που συμβαίνει αυτό, οι παραπάνω πεθαίνουν της πείνας.
