Στο περιοδικό ΒΗΜΑgazino και τον Δημήτρη Θεοδωρόπουλο παραχώρησε ο Διονύσης Σαββόπουλος που μίλησε μεταξύ άλλων και για τον Νότη Σφακιανάκη.
Συμβαίνει και το αντίθετο; Κάτι εμπορικό να είναι ποιοτικό;
Υπάρχουν τέτοιες ευχάριστες εκπλήξεις. Τραγούδια που έχουν καταχωριστεί στα εμπορικά και στα λαϊκοπόπ να είναι όμορφα. Ας πούμε, τραγούδια που είπε ο Πασχάλης Τερζής. Ο Μητροπάνος. Ο Νότης Σφακιανάκης.
Ο Σφακιανάκης;
Μου αρέσει αυτό που λέει (τραγουδώντας): «Και δεν μπορώ, να σε ξεχάσω δεν μπορώ…». Ή ένα άλλο, του Βέρτη, το «Πες το μου ξανά ότι μ’ αγαπάς». Ένα άλλο, του Κουρκούλη, που λέει «Μέρα με τη μέρα φεύγω από σένα πιο πολύ». Ευχάριστες εκπλήξεις. Γενικά δεν βοηθούν οι ταμπέλες. Δεν δέχομαι ότι υπάρχει μια κατηγορία ποιοτικών και μία εμπορικών. Εξάλλου, κι αυτά που λέγονται ποιοτικά μας έχουν πήξει στη φλυαρία γιατί μιμούνται την ποίηση χωρίς να έχουν τίποτε το αληθινά ποιοτικό.
Αναφέρατε τον Σφακιανάκη και μου χτύπησε ένα καμπανάκι. Προφανώς λόγω των απόψεών του για τη Χρυσή Αυγή. Τελικά, οι απόψεις ενός τραγουδιστή, ενός καλλιτέχνη γενικά, επηρεάζουν το πώς εκλαμβάνουμε το έργο του;
Ναι, λέτε για αυτά τα Νεάντερταλ που ξεστομίζει. Ασφαλώς και ζημιώνουν. Βέβαια, μια καλή φωνή είναι πάντα μια καλή φωνή, αλλά, αν το ακροατήριο κακιώσει, η φωνή μπορεί να γίνει υστερική, να ξινίσει.