Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη έδωσε ο Δήμος Βερύκιος στον Γιάννη Βίτσα και το περιοδικό 7 Μέρες Tv. Μέσα σε όλα, ο έμπειρος δημοσιογράφος κλήθηκε να μιλήσει για την τηλεοπτική του ειλικρίνεια, τα όνειρα για την επόμενη δεκαετία καθώς και τα δύσκολα γεγονότα που συνάντησε στη ζωή του.
Δεν φοβάστε να δείξετε την ευαλωτότητα σας στον τηλεοπτικό αέρα, όπως κάποια στιγμή, όταν έφυγε από τη ζωή ένας αγαπημένος σας φίλος και δεν κρύψατε τη συγκίνηση σας on air.
Για μένα το γυαλί είναι τα μάτια της μάνας. Όταν ένας δημοσιογράφος δεν παίζει θέατρο αλλά θέλει να επικοινωνήσει την πραγματικότητα, πρέπει να μιλά αληθινά, να κοιτάζει την κάμερα και να βλέπει τα μάτια της μανούλας του, που λέγω εγώ, για να γίνει κατανοητός. Μιλώ στον κόσμο όπως απευθυνόμουν στη μητέρα μου.
Πως ονειρεύεστε τη ζωή σας στην επόμενη δεκαετία;
Δεν κάνω όνειρα, γιατί γνωρίζω ότι μπορεί τα σχέδια σου να τα προλάβει μια αρρώστια, ένα ατύχημα, μια αναποδιά. Ιδανικά θα ήθελα να αποκτήσω στη ζωή μου ένα παράθυρο στη θάλασσα, κάτι που δυστυχώς, με τα μυαλά που κουβαλώ, δεν το κατάφερα ακόμη. Άλλοι συνάδελφοι της γενιάς μου το έχουν αποκτήσει εδώ και δεκαετίες. Δεν πειράζει. Η ζωή συνεχίζεται το ίδιο όμορφα και έτσι.
Βιώσατε ποτέ στη ζωή σας κάποιο γεγονός που να σας σόκαρε τόσο ώστε να αναθεωρήσετε πράγματα;
Τόσο μεγάλο, όχι. Στα χειρουργεία έχω μπει πολλές φορές για μικρής σημασίας θέματα.