Συνέντευξη στην εφημερίδα Espresso και τον Ηλία Μαραβέγια έδωσε ο Δημήτρης Μάρκος. Ο δημοσιογράφος αποκάλυψε, μεταξύ άλλων, και ποιο είναι το δυσκολότερο ρεπορτάζ που έχει κληθεί να καλύψει.
Και με τη δημοσιογραφία πώς μπλέχτηκες;
Την περίοδο που ήμουν φοιτητής δούλεψα στη γνωστή μέχρι σήμερα εταιρία μετρήσεων Nielsen. Για να βγάλω κάνα φράγκο, χτύπαγα πόρτες και έμπαινα στα σπίτια του κόσμου με ερωτηματολόγια. Τους ρωτούσα: τι ακούτε στο ραδιόφωνο, τι βλέπετε στην τηλεόραση, τέτοια… Ημουν, μάλιστα, και πάρα πολύ καλός. Βλέποντας, λοιπόν, πόσο καλή επαφή είχα με τον κόσμο, παρακολούθησα κάποια επιδοτούμενα σεμινάρια δημοσιογραφίας μέσα στο πανεπιστήμιο. Ετσι μου μπήκε το… μικρόβιο.
Ηταν πρόβα δημοσιογραφίας, δηλαδή, η δουλειά στις μετρήσεις.
Ακριβώς! Μετά χτυπάω την πόρτα του διευθυντή στη Nielsen και του λέω «θέλω να μου κανονίσετε ένα ραντεβού με τον Σκάι!» Θάρρος και θράσος μαζί! Εκείνος με στέλνει στον Κώστα Κιμπουρόπουλο, από εκεί βρίσκομαι με τον Αρη Πορτοσάλτε κι έπειτα με τον Σταμάτη Μαλέλη. Δυο τρεις μήνες έκανα ρεπορτάζ και αμέσως μου έδωσε εκπομπή ο Μαλέλης. Με πίστεψε πολύ. Θυμάμαι σε ένα ρεπορτάζ είχα βγει «στον αέρα» με ένα φίδι τυλιγμένο στον λαιμό μου, έναν βόα συσφιγκτήρα και… τρελάθηκε! Του άρεσαν η επικοινωνία μου με τον κόσμο και οι ιδέες μου στο ρεπορτάζ.
Ποιο ήταν το πιο δύσκολο ρεπορτάζ που χρειάστηκε να καλύψεις;
Η ιστορία του παιδοκτόνου Δουρή με είχε δυσκολέψει. Μετά τη φυλάκισή του, πήγα σπίτι του, στην Ερμιόνη, και πέρασα ένα βράδυ με την οικογένειά του. Τότε δούλευα για την εκπομπή του Νίκου Κακαουνάκη και το ρεπορτάζ ήταν να παρουσιάσουμε πώς ζούσαν οι δικοί του μετά τη φυλάκιση του Δουρή στην Κόρινθο, περνώντας μαζί τους και μια νύχτα. Το έκανα, αλλά δεν ήταν και το πιο εύκολο πράγμα. Οι άνθρωποι βέβαια με καλοδέχτηκαν και μου φέρθηκαν και πολύ ωραία.