Ο Δημήτρης Γιώτης μίλησε στο Λοιπόν και στον Ανδρέα Θεοδώρου για την πολύ σοβαρή περιπέτεια που πέρασε με τη μητέρα του και την υποκριτική.
Πρόσφατα είχες μια περιπέτεια με τη μητέρα σου. Είναι καλά τώρα στην υγεία της; Τι είχε συμβεί;
Δεν μ’ αρέσει καθόλου να εκθέτω δυσάρεστα γεγονότα της ζωής μου… Έτσι ξαφνικά, χωρίς κάποιο παθολογικό ζήτημα, μια ακατάσχετη αιμορραγία, έφτασε ο αιματοκρίτης 11, πήγα να την χάσω… Εσπευσμένα στο νοσοκομείο, της μετάγγισαν έξι μπουκάλες αίμα, διασωληνωμένη, μέρες ολόκληρες, πέρασε τον κίνδυνο, αλλά είναι υπό παρακολούθηση και ακόμα δεν έχει βρεθεί η αιτία… Σκέψου ότι είμαι μοναχογιός και με τη μάνα μου… Ήμουν πιτσιρίκι είχα σαράντα πυρετό, δεν είχε πού να με αφήσει, να τρέξει να φέρει τα φάρμακα, την είδα να κλαίει, «γιατί κλαις μαμά;», της λέω… «Γιατί σε νοιάζομαι! Νοιάζομαι…».
Είσαι από τους ηθοποιούς που έχει αφήσει την προσωπική του σφραγίδα στην υποκριτική. Πού πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;
Γιατί το θέατρο είναι η ζωή μου! Καλλιτέχνης γεννιέσαι, δεν γίνεσαι! Δίνω ψυχή και σώμα, παιδεύομαι, ματώνω κυριολεκτικά, χάνω τον ύπνο μου σε κάθε προετοιμασία μιας παράστασης. Κωμωδία ή δράμα είναι αυτό, με ό,τι καταπιάνομαι παθιάζομαι, τολμάω, ρισκάρω, ξεπερνώ τους φόβους μου και δίνω φτερά για να πετάξω.