Για τη μάχη της με τον καρκίνο μίλησε η Μέλπω Ζαρόκωστα σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα Espresso, τονίζοντας χαρακτηριστικά πως ο θάνατος δεν είναι κάτι για το οποίο φοβάται.
Πώς αισθάνεστε που ήδη συμπληρώσατε τα 87 χρόνια σας;
Δεν αισθάνομαι ότι έχω φτάσει τόσο. Μόνο κάποιοι πόνοι καμιά φορά μού υπενθυμίζουν ότι έχω φτάσει σε αυτή την ηλικία. Η φθορά είναι φυσική, αλλά σκέψου ότι μέχρι και πριν από λίγο καιρό χοροπηδούσα μέσα στο σπίτι.
Έχετε αποκτήσει έναν γιο. Ήταν επιλογή σας να αποκτήσετε μόνο ένα παιδί ή σας το επέβαλε το επάγγελμα;
Όταν έχεις τα πνευματικά και επαγγελματικά εφόδια, κανείς δεν μπορεί να σου επιβάλει τι θα κάνεις στην προσωπική σου ζωή. Εμένα μου έδιναν ένα έργο τη μία μέρα και μου ζητούσαν την άλλη να το έχω μεταφράσει. Κι επειδή εγώ μπορούσα να το κάνω, δεν μπορούσε κανείς να μου πει αν θα κάνω ένα παιδί ή πέντε παιδιά. Ήμουν ικανή στο είδος μου και νομίζω το αναγνώρισαν και το κοινό και οι επιχειρηματίες. Σκεφτείτε, νύχτα μέρα έγραφα. Για τρία χρόνια έγραφα το σενάριο, σκηνοθετούσα και έπαιζα.
Το χειροκρότημα σας λείπει;
Όχι. Δεν με ενδιέφερε το χειροκρότημα σε αυτά που έκανα. Με ενδιέφεραν η εργασία και η διαδικασία του θεάτρου μέχρι να φτάσει ένα έργο στη σκηνή. Σκεφτείτε, μέχρι πριν από μερικούς μήνες έγραφα συνεχώς, όλα τα βράδια! Ειλικρινά, έχω προσφέρει και έχω πάρει τόσο πολλά από τον χώρο, που είμαι ευγνώμων απέναντι στο κοινό, απέναντι σε όλους!
Τις ταινίες σας τις βλέπετε;
Τις βλέπω και νομίζω πως είναι ένα άλλο άτομο αυτό που παίζει εκεί. Σαν να μην είμαι εγώ!
Την πανδημία του κορονοϊού πώς την αντιμετωπίσατε;
Κλεισμένη μέσα στο σπίτι μου. Έλεγα, ας πεθάνω από οτιδήποτε άλλο εκτός από τον κορονοϊό. Αλλά γενικά δεν φοβάμαι τον θάνατο. Έχω χειρουργηθεί για καρκίνο τέσσερις φορές. Έχω την ικανότητα να παλεύω και να νικάω. Όταν μου βρήκαν τον καρκίνο, ακολούθησα κατά γράμμα όλες τις συμβουλές των γιατρών. Αλλά νομίζω ήμουν και τυχερή σε αυτόν τον τομέα.
Από τότε που έκανα τις εγχειρήσεις αυτές έζησα επιπλέον 20 χρόνια και μπορεί ο Θεός να θελήσει να με κρατήσει άλλα 20 χρόνια στη ζωή. Κανείς δεν το ξέρει. Το σημαντικό, πάντως, για εμένα είναι πως έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις από ολόκληρη τη ζωή μου. Δεν έχω εχθρούς, γιατί δεν με ένοιαζε να κάνω εχθρούς. Ήθελα η ζωή μου να κυλάει όμορφα και με καλές στιγμές.