Στην εφημερίδα Espresso και τον Νίκο Νικόλιζα έδωσε συνέντευξη ο Γιώργος Κοινούσης, ο οποίος μίλησε για τη σχέση του με τον Θεό, ενώ αποκάλυψε πώς μέσα στην καραντίνα κοινώνησε πέντε φορές.
Από κάποια στιγμή και μετά ασχοληθήκατε πολύ με το Θεό και τη θρησκεία. Σας πείραξε που κάποιοι σας αποκάλεσαν “γραφικό”;
Το να με λοιδορούν για μένα είναι γαλόνια από το Θεό. Εκείνοι με που με ειρωνεύονται δεν έχουν να δώσουν λόγο σε μένα, αλλά στο Θεό. Εγώ δεν υποστηρίζω κάποια ομάδα ή κόμμα για να έχω αντιπάλους. Απλώς πιστεύω στον Ιησού Χριστό. Αν αυτό είναι μεμπτό, ας συνεχίσουν να με λοιδορούν. Εγώ έφυγα από την “κόλαση” που ήμουν στο τραγούδι και μπήκα στον δρόμο του Κυρίου.
Γιατί λέτε “κόλαση” το επάγγελμά σας;
Ήταν ένα επάγγελμα που διέφερε από όλα τα άλλα. Δεν μπορώ να πω τι έχω δει μέσα στα καμαρίνια. Δεν μπορώ να μιλήσω για το πώς γινόταν αυτό το επάγγελμα. Υπήρχαν άνθρωποι άμεμπτοι, που τους ξεχώρισα. Όπως ο Απόστολος Καλδάρας, ο Βασίλης Τσιτσάνης. Αλλά υπάρχουν τόσα σκοτεινά σημεία σε αυτό το επάγγελμα, που δεν μπορώ να μιλήσω δημοσίως. Γι’ αυτό και σηκώθηκα κι έφυγα από το τραγούδι.
Την πανδημία πώς τη βιώσατε;
Δεν έλαβα κανένα μέτρο. Η πίστη μου ήταν τόσο δυνατή, που δεν μου επέτρεπε να πηγαίνω στην εκκλησία με τη μάσκα του… Ζορό στο πρόσωπο σαν μασκοφόρος. Μασκοφόροι είναι μόνο οι ληστές. Εγώ δεν φοβήθηκα ούτε στιγμή. Για μένα πρώτη είδηση σε όλο τον κόσμο θα έπρεπε να ήταν το γεγονός ότι οι εκκλησίες γεμίζουν από κόσμο τις Κυριακές, κοινωνούν και κανείς δεν έχει κολλήσει. Εγώ κοινώνησα μέσα στην καραντίνα πέντε συνεχόμενες φορές “λαθραία” και δεν έπαθα τίποτα απολύτως. Ναι, κοινώνησα κεκλεισμένων των θυρών! Είναι δυνατόν να μας απαγορεύσουν να αγκαλιαζόμαστε, να δίνει ο ένας το χέρι στον άλλο;