«Δέχτηκα στενό πρεσάρισμα από ποδοσφαιριστή και τον μπλόκαρα»

Από άνκοργουμαν στο Alter βρέθηκε να παρουσιάζει εκπομπές για το ποδόσφαιρο. Σε έναν ανδροκρατούμενο περιβάλλον κατάφερε να κερδίσει το σεβασμό –και όχι επειδή γνώριζε τι είναι το οφσάιντ ή το overlap– και να είναι η πιο αναγνωρίσιμη γυναίκα των ελληνικών γηπέδων. Τα girly φορεματάκια που φορούσε στο στούντιο γύρισαν ανεπιστρεπτί στις ντουλάπες φέτος. Ένας πονοκέφαλος λιγότερος για τον στιλίστα της Λίλας Κουντουριώτη, αφού η εκπομπή που παρουσιάζει στη Nova παρέα με τον Γιαννίκο Δούσκα, τον Γιώργο Πάγκο και τον Γρηγόρη Παπαβασιλείου, Η Ώρα των Πρωταθλητών, βγαίνει από το πεδίο της δράσης, το γήπεδο. Η ίδια μιλά στο περιοδικό People και στον Γιώργο Πράτανο…

Πώς είσαι αυτό τον καιρό; Πηγαίνω από γήπεδο σε γήπεδο. (γέλια) Όταν μας ανακοίνωσαν από τη Nova ότι η εκπομπή θα βγαίνει από τον αγωνιστικό χώρο των γηπέδων, ένιωσα ένα μούδιασμα. Δεν το είχα ξανακάνει, τόσα χρόνια παρουσιάζαμε την εκπομπή από την ασφάλεια του στούντιο. Είναι πρωτόγνωρο, αφού πλέον έχουμε την επικοινωνία με τον κόσμο, αλλά και η είδηση βγαίνει από την πηγή της. Έχουμε εξευρωπαϊστεί. Είναι μια παγκόσμια τάση να βγαίνουν οι αθλητικές εκπομπές από τους αθλητικούς χώρους. Χαίρομαι που η Nova πρωτοπορεί και σε αυτό. Όταν δεν είμαι στα γήπεδα, τρέχω πίσω από ένα δίχρονο πιτσιρικά. Οπότε, μάλλον θα στραφώ στα φλατ παπούτσια σύντομα.

Δεν φοβήθηκες για το τι θα συναντήσεις σε ένα γήπεδο ή να είσαι η μοναδική γυναίκα που βλέπει ο κόσμος από τις κερκίδες; Οι περισσότεροι με γνωρίζουν από την εκπομπή. Με αντιμετωπίζουν φιλικά και με χαρά. Άλλοι λένε πως τους φέρνω γούρι, άλλοι πως φέρνω γούρι στους αντιπάλους τους. Τα γνωστά πειράγματα… Τα επεισόδια με τρομάζουν, φυσικά. Όταν γίνονται έκτροπα, κάνω εικόνα να είχα μαζί μου το παιδί μου και τρέμω. Κι αυτό επειδή όλοι οικογενειακώς ασχολούμαστε με τον αθλητισμό. Για να καταλάβεις, ο πατέρας μου πήρε το γιο μου όταν ήταν 1 έτους στο γήπεδο, επειδή θεωρεί ότι είναι «χρέος του παππού». Η φιλοσοφία μας στη Nova είναι να δείξουμε ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι τοξικό. Γι’ αυτό και είμαστε εκεί, γι’ αυτό και συναναστρεφόμαστε με τον κόσμο.Απαιτεί κάποια επιπλέον δεξιότητα, υποθέτω, το να μπορείς να περπατήσεις με 12ποντες γόβες στο χόρτο.(γέλια) Το έχω δοκιμάσει.Και μάλιστα βρέχουν το χορτάρι πριν ξεκινήσει το ματς… Ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει δραματικά.Ναι! Έχει τη χάρη του όμως να πατάς το χορτάρι. Αισθάνεσαι πως γίνεσαι μέρος όλου αυτού που μεταφέρεις. Είναι αλλιώς να είσαι μέσα στο γήπεδο, να βλέπεις την προετοιμασία των παικτών, τους πάγκους, τον κόσμο που ανυπομονεί. Έτσι, έχεις καλύτερη αίσθηση του περιβάλλοντος. Τώρα, για το 12ποντο στο χορτάρι, θα χρειαστούμε πιο χοντρά τακούνια, είναι σίγουρο. Ο συμπαρουσιαστής μου με έχει προκαλέσει να φορέσω και ποδοσφαιρικά παπούτσια, οπότε μπορεί να γίνει κι αυτό.

Πριν από τη Nova παρουσίαζες δελτία ειδήσεων στο Alter. πώς είναι να αφήνεις την ενημέρωση και να μετακινείσαι σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον; Ένιωσες τη δυσπιστία των συναδέλφων ή έσπευδαν να ικανοποιήσουν κάθε σου αίτημα; Απλά έπρεπε και το κατάφερα γρήγορα να βρω το ρόλο ανάμεσά τους. Δεν είμαι εκείνη που θα κρίνω αν ένας παίκτης ήταν σε θέση οφσάιντ. Εγώ είμαι εκεί για το διαφορετικό. Η προίκα που έχω από την ενημέρωση με βοηθάει. Λίγο η ενημέρωση, λίγο η ιδιοσυγκρασία μου, λίγο η γυναικεία ματιά μου, με κάνει να βλέπω και διαφορετικά πράγματα. Οι τρεις παρουσιαστές της εκπομπής έχουμε πολύ ευδιάκριτους ρόλους. Οπότε αυτή η μετάβαση ήρθε ομαλά.

Και ως άνκοργουμαν έχεις και αίσθηση του τηλεοπτικού αέρα. Βεβαίως. Είχα κάνει πολλά χρόνια τηλεόραση πριν. Υπήρχαν και άτομα που γνώριζα ήδη από το Alter. Στην αρχή υπήρχε ένα κλίμα από κάποιους που δεν με γνώριζαν «ποια είναι αυτή που ήρθε;», για λίγο όμως.

Γνώριζες από ποδόσφαιρο πριν; Είχα πάει πολλές φορές γήπεδο με τον πατέρα μου. Μου άρεσε και πάντα το επιζητούσα. Γνώσεις για να κάνω ανάλυση, όχι, δεν είχα. Δεν ήξερα και ποιο είναι το ζητούμενο. Δεν ήξερα πώς θα δούμε το ποσοστό κατοχής μιας ομάδας και από αυτό θα εξάγουμε συμπεράσματα. Δεν ήξερα πώς μετράμε ασίστ και τελικές. Σε γενικές γραμμές ήξερα τι συμβαίνει, στα επιμέρους είχα θέμα.

Άρα δεν υπήρξε κάποιο πολιτισμικό σοκ με τη μετάβασή σου από την ενημέρωση στα αθλητικά. Το κλίμα που υπάρχει στα αθλητικά είναι πολύ διαφορετικό από αυτό της ενημέρωσης. Οι αθλητικοί συντάκτες είναι πιο χαρούμενοι – προφανώς γιατί ασχολούνται με αυτό που αγαπούν. Επίσης, στις παρέες είναι το επίκεντρο της συζήτησης, κάτι που δεν συμβαίνει με τους συντάκτες του ελεύθερου ή του εξωτερικού ρεπορτάζ, για παράδειγμα. Πλέον, βρίσκομαι στο επίκεντρο ενός θέματος που ο κόσμος αγαπάει και ασχολείται. Αυτό που πραγματικά ήταν σοκαριστικό για μένα ήταν τα ονόματα των ομάδων που αγωνίζονται στο Europa League, που μπορεί να είναι ομάδες χωριών από τη Λευκορωσία, το Καζακσταν… Θυμάμαι ότι τη δεύτερη χρονιά μου στην πρεμιέρα του θεσμού είχα θολώσει. Δεν είχα ακούσει αυτά τα ονόματα ποτέ ξανά, αλλά τα συνήθισα κι αυτά.

Έχεις τρομάξει σε κάποιο ντέρμπι; Όχι, καθόλου. Οι οπαδοί με αντιμετωπίζουν με αγάπη και σεβασμό. Ακόμη και στα σχόλια που μου γράφουν στα social, στα οποία απαντώ πάντα. Πολύ σπάνια θα μου ζητήσουν εξηγήσεις για κάτι, νιώθω ότι ο κόσμος δεν με έχει ταυτίσει με κάποια ομάδα. Παρόλο που μου είχαν πει «τώρα που η εκπομπή θα βγαίνει από το γήπεδο, τι έχεις να ακούσεις!». Δεν έχω ακούσει τίποτε. Είναι και θέμα προφίλ, ξέρεις, γλυκούλα, μανούλα… Δεν τα βάζουν μαζί μου! (γέλια)

Οι ποδοσφαιριστές πώς σε βλέπουν στους αγωνιστικούς χώρους; Τους προκαλεί εντύπωση, αφού είναι συνηθισμένοι στους άντρες δημοσιογράφους. Όταν περνάω μπροστά από τους πάγκους, το εισπράττω.

Φαντάζομαι ότι γυρνάνε τα κεφάλια συντονισμένα… Ναι. Καμιά φορά μου λένε και ένα «γεια». Αλλά γενικά είναι συγκεντρωμένοι στο παιχνίδι γιατί η εκπομπή μας πηγαίνει στα ντέρμπι, στα κρίσιμα παιχνίδια δηλαδή.

Οι Έλληνες ή οι ξένοι ποδοσφαιριστές είναι πιο εκδηλωτικοί; Οι Έλληνες, γιατί ξέρουν ποια είμαι, παρακολουθούν χρόνια την εκπομπή. Βέβαια, υπάρχουν και κάποιοι ξένοι που είναι πολύ εκδηλωτικοί.

Οι φίλες σου ζητάνε τηλέφωνα ποδοσφαιριστών; Όχι, οι φίλες μου έχουν μεγαλώσει (γέλια). Αν δουν κάποιον συμπαθητικό, με ρωτούν για αυτόν, αλλά τηλέφωνο δεν μου έχουν ζητήσει. Δεν έχω, άλλωστε, επαφές με ποδοσφαιριστές, είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού εκείνοι στους οποίους μπορώ να τηλεφωνήσω και να μιλήσω μαζί τους για κάτι που αφορά τη δουλειά.

Ποια είναι η πιο άβολη στιγμή που έχεις ζήσει; Το στενό «πρεσάρισμα» από ποδοσφαιριστή. Και απορούσα με αυτή του την επιμονή από τη στιγμή που γνώριζε ότι είμαι παντρεμένη και μητέρα. Έτσι, αναγκάστηκα να τον μπλοκάρω. Επίσης, έχω νιώσει άβολα με σχόλιο συναδέλφου στα social media. Ήταν στην αρχή της συνεργασίας μου με τη Nova και είχα κάνει ένα λάθος. Το παραδέχτηκα, αλλά τότε ήταν που κατάλαβα ότι οι αθλητικοί συντάκτες τα «χώνουν» κιόλας μεταξύ τους. Αυτό στο πολιτικό ρεπορτάζ δεν το είχα ζήσει. Και σκέφτηκα «ω, είναι ένας καινούριος κόσμος αυτός».

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο People που κυκλοφορεί μαζί με το Έθνος της Κυριακής.