Στο περιοδικό Omikron και τον Γιάννη Χατζηγεωργίου έδωσε συνέντευξη ο ηθοποιός Νίκος Πολυδερόπουλος, ο οποίος προχώρησε σε μια ιδιαίτερη εξομολόγηση.
Το «κακός» πάντως ελκύει πολύ τις γυναίκες…
Η γυναίκα θέλει και τον άντρα τον τζέντλεμαν και τον άντρα τον αλήτη – αυτό το έχω και στην προσωπική μου ζωή. Έχω φύγει νωρίς απ’ το σπίτι, έχω μάθει την αλητεία, αλλά μέσα από την αλητεία έχω μάθει τους σωστούς τρόπους και πού να τους προσφέρω.
Γιατί έφυγες από τα 16 σου απ’ το σπίτι;
Ήθελα να κυνηγήσω τα όνειρά μου και να βγάλω το δικό μου χαρτζιλίκι. Ξεκίνησα από υδραυλικός.
Το θεωρείς πλεονέκτημα που δεν μπήκες από τα 18 σου στην υποκριτική;
Μπήκα στην υποκριτική όταν έπρεπε. Όσο και να πεις, ένα παιδί 16 χρόνων δεν έχει ακόμη το γνώθι σαυτόν και δεν πηγαίνει και στα πιο ασφαλή μέρη – δεν προσέχει. Έκανα πράγματα που είχαν επικινδυνότητα, έμπλεξα με τέτοιου είδους ανθρώπους – ήμουνα ένας τρόπον τινά «αλήτης». Έχω επίσης ζήσει πολλές στιγμές μοναχικότητας, αλλά κι αυτές με βοήθησαν στο να βρω τον εαυτό μου και τα «θέλω» μου. Κάποιες από τις εμπειρίες που έχω τις υποδύομαι τώρα – ορισμένες και μέσα από το ρόλο του «Ορφέα».
Τι εννοείς «κινδύνευσες»;
Είχα δική μου επιχείρηση από πολύ μικρή ηλικία, απ’ τα 24 μου, χρώσταγα χρήματα, με κυνηγούσαν «μπράβοι», ήμουνα σε ένα περίεργο «κύκλωμα».
Τον χαρακτηρισμό του «λαϊκού παιδιού» τον αποδέχεσαι;
Τον αποδέχομαι, τον σέβομαι και τον εκτιμώ. Τα λαϊκά παιδιά έχουν μπέσα και είναι τίμια, κάτι που στις μέρες μας σπανίζει.
