Χρήστος Χατζηπαναγιώτης: «Έχω υπάρξει και αλαζόνας και αμετροεπής στη ζωή μου»
"Καλό είναι να κάνουμε μια αυτοκριτική που και που, ο χρόνος είναι ο πατέρας της αλήθειας" διευρικίνζει ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης.
Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης έδωσε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στη Real life και τη δημοσιογράφο Νίκη Κώτσου με αφορμή την καλοκαιρινή περιδεία της παράστασης «Μπαμπάδες με ρούμι» ανά την Ελλάδα. Μέσα σε όλα, μάλιστα, ο αγαπημένος ηθοποιός μίλησε για τον βεντετισμό που παρατηρείται έντονα τόσο στον καλλιτεχνικό χώρο όσο και ευρύτερα αλλά και τα λάθη που ενδεχομένως και ο ίδιος αναγνωρίζει στη διαδρομή του.
Μου δίνετε την αφορμή να ρωτήσω τη γνώμη σας για το φαινόμενο βεντετισμού που βλέπουμε συχνά και για τη φράση «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ» που ακούμε γύρω μας.
Είναι πολύ αστεία, για να μην πω γελοία, πράγματα. Αυτή η φράση είναι για να γελάς μέχρι αύριο το πρωί. Διανύουμε μια περίοδο που υπάρχει μια μεγάλη κρίση στις σχέσεις και στις αξίες. Ο καθένας πορεύεται όπως νομίζει αυτός. Υπάρχουν αυτοί που προανέφερες, αλλά υπάρχουν και αυτοί που στηρίζουν το αίσθημα σου για το δίκαιο και την αλήθεια. Υπάρχουν πολλοί οι οποίοι παλεύουν για το σωστό και το δίκαιο σε όλα τα επίπεδα. Και στην πολιτική και στο θέατρο και στις τέχνες και στους πνευματικούς ανθρώπους και στον μπακάλη και στον μανάβη. Πάντα έτσι ήταν η ζωή. Πάντα η ζωή ήταν μια μάχη του καλού και του κακού.
Και όμως εσείς επιβιώσατε και αναδειχθήκατε.
Νομίζω ότι η αγάπη και η εμπιστοσύνη του κόσμου μού δίνουν μεγάλη χαρά. Θέλω να πω ότι, όταν αποφασίζω να κάνω κάτι – είτε αυτό είναι μια λαϊκή κωμωδία, είτε οι «Μπαμπάδες με ρούμι» με αυτό το εκτόπισμα, είτε δύο μονόπρακτα του Καμπανέλλη που είναι σε ένα διαφορετικό ύφος – ο κόσμος επικροτεί τις επιλογές μου και έρχεται να δει τις παραστάσεις. Και αυτό είναι μεγάλη ανταμοιβή και μεγάλη χαρά.
«Και εγώ έχω υπάρξει στη ζωή μου και αλαζόνας και αμετροεπής, αλλά καλό είναι να κάνουμε μια αυτοκριτική που και που και όταν περνάει ο καιρός – γιατί ο χρόνος είναι ο πατέρας της αλήθειας – και καταλαβαίνεις τη σοβαρότητα του κάθε ανθρώπου, του κάθε πράγματος, αλλά και τη ματαιότητα επίσης, έρχεσαι και γειώνεσαι και τα βλέπει όσο πιο ταπεινά γίνεται» εξήγησε, εν συνεχεία, ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης στη νέα του συνέντευξη.