Ολοκληρώνοντας τις εμφανίσεις σε γνωστό νυχτερινό μαγαζί, η Χριστίνα Σάλτη παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ! και τον δημοσιογράφο Πάνο Τσουκάρα. Η εντυπωσιακή τραγουδίστρια αναφέρθηκε μάλιστα από καρδιάς στα παιδικά της χρόνια και την κακοποιητική συμπεριφορά που είχε ο πατέρας της προς την μητέρα της.
Έχεις μιλήσει για τα δύσκολα παιδικά σου χρόνια και την κακοποιητική συμπεριφορά του πατέρα σου απέναντι στη μητέρα σου. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό άνθρωποι προβεβλημένοι, όπως εσύ, να μοιράζονται τις προσωπικές ιστορίες τους.
Η αλήθεια είναι πως δεν θέλω να αναφέρομαι συχνά σε αυτό το κομμάτι. Κάποια στιγμή απλά ένιωσα έτοιμη να μοιραστώ την ιστορία μου, ώστε να δουν κάποιοι άνθρωποι πως ακόμη και μέσα από δυσκολίες μπορείς να κάνεις τα όνειρα σου πραγματικότητα. Ονειρευόμουν πάντα πως όταν θα μεγαλώσω, θα έχω καταφέρει να σταθώ στα πόδια μου δυναμικά και τα κατάφερα. Για να βρεις τη δύναμη να βγεις από μια δύσκολη κατάσταση πρέπει να δουλέψεις πολύ με τον εαυτό σου, να έχεις πείσμα, να βάζεις στόχους, όποιοι κι αν είναι αυτοί, και να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε στηρίζουν. Εγώ είχα τη μητέρα μου πάντα δίπλα μου.
Η μητέρα σου είναι ο ήρωας σου;
Η μαμά μου με στήριζε πάντα και εμένα και την αδελφή μου και μας έλεγε: «Δεν θα το βάζετε ποτέ κάτω». Αισθάνομαι πολύ τυχερή που έχω μια μαμά που όταν αποφάσισε να χωρίσει, έκανε τρεις δουλειές για να τα καταφέρουμε. Είναι ένας πολύ δοτικός άνθρωπος με όλους, καλοπροαίρετη και καλόψυχη. Σημασία έχει η αγάπη που σου δίνει η οικογένεια, όχι τα υλικά αγαθά, και εγώ ευτυχώς πήρα πολλή.
Με δεδομένο ότι όλοι οι άνθρωποι κάνουμε λάθη, τώρα που ο πατέρας σου έχει φύγει από τη ζωή, τον έχεις συγχωρέσει;
Δεν μπορώ να πω ότι ξεχνάω αυτά που με πλήγωσαν, αλλά συγχωρώ. Δεν μου έχει μείνει καμία πικρία για εκείνον. Αν και είχαμε πολλά χρόνια να τον δούμε, όταν έφυγε από τη ζωή πήγαμε στην κηδεία του μαζί με την αδελφή μου. Δεν του κρατούσα κακία, γιατί είχε και εκείνος τα δικά του προβλήματα. Όταν κρατάς μέσα σου κακίες για ανθρώπους, στην πραγματικότητα τον εαυτό σου μολύνεις. Η κακία δεν βγάζει πουθενά.