Χριστίνα Μπόμπα: «Θέλω ένα μωρό ακόμα»
"Τους πρώτους δύο μήνες δεν ήξερα τι σκεφτόμουν και τι ένιωθα. Είχα τα baby blues μου και δεν πίεσα τον εαυτό μου" εξομολογείται η Χριστίνα Μπόμπα.
Μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης παραχώρησε η Χριστίνα Μπόμπα στο περιοδικό Hello. Η δημοφιλής Instagramer μίλησε στον δημοσιογράφο Σάββα Μπίτζα και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην εξωσωματική γονιμοποίηση, τη ζωή πριν και μετά τη δημοσιότητα, ενώ δε δίστασε να παραδεχθεί ότι θέλει ένα ακόμα μωρό στη ζωή της.
Επικοινώνησες το γεγονός ότι έκανες εξωσωματική γονιμοποίηση, μια απαιτητική διαδικασία.
Πιο απαιτητικό ήταν το πριν, όταν δεν ερχόταν η εγκυμοσύνη και δεν ξέραμε γιατί. Περνούσαν οι μήνες και δεν γινόταν τίποτα. Αυτό ήταν το δύσκολο. Με την εξωσωματική τα καταφέραμε με την πρώτη προσπάθεια. Όταν έρχονται τα παιδιά, όμως, νιώθεις τέτοια χαρά και πληρότητα που δεν θυμάσαι τίποτα από το διάστημα που προσπαθούσες χωρίς αποτέλεσμα.
Σου πέρασε από το μυαλό να εγκαταλείψεις;
Όχι, ήμουν σίγουρη ότι ήθελα να γίνω μαμά, απλώς δεν ήξερα τον τρόπο. Ήξερα όμως ότι θα τα καταφέρω. Παρ’ όλα αυτά, καμιά φορά έλεγα στον Σάκη ότι δεν θα συμβεί ποτέ. Ακόμα και τότε, όμως, καταλάβαινα ότι δεν έπρεπε να σταματήσω την προσπάθεια.
Θα θέλατε να μεγαλώσει η οικογένειά σας;
Πολύ! Θα ήθελα να έχω ένα μωρό ακόμα.
Κι εκεί θα ήθελες κορίτσι;
Ναι, κι εκεί κορίτσι! Κι ο Σάκης κορίτσι. Μάλλον έχουμε ερωτευτεί τις κόρες μας.
Όταν γέννησες τις κόρες σου, προβληματίστηκες; Θέλησες να ξαναμπείς στο πρόγραμμα και στη γυμναστική σου;
Τους πρώτους δύο μήνες, όπως ανέφερα, δεν ήξερα τι σκεφτόμουν και τι ένιωθα. Πολλές γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες με την επιλόχεια κατάθλιψη. Εγώ δεν είχα επιλόχεια κατάθλιψη, είχα τα baby blues μου, και δεν πίεσα τον εαυτό μου. Για ένα χρόνο και κάτι, έλεγα ότι δεν ήμουν ακόμη έτοιμη, ήθελα να καθίσω με τα παιδιά μου. Όταν πέρασε αυτό το διάστημα, αποφάσισα να ξαναξεκινήσω γυμναστική, όχι για το σώμα μου, αλλά για την ψυχολογία μου. Τώρα κάνω και γυμναστική και διατροφή επειδή θέλω.
Πώς βιώνεις όλο αυτό το publicity που σε ακολουθεί;
Θεωρώ πως είμαι ευλογημένη που το έχω. Αν δεν σου αρέσει, δεν το κάνεις. Αν δεν θέλεις να σου μιλά ο κόσμος, δεν προβάλλεις τον εαυτό σου. Εμένα μου αρέσει όταν έρχεται ο κόσμος και μου λέει: «Είδα αυτό». «Τι κάνουν τα παιδιά;». «Σε ξέρω». «Να βγάλουμε μια φωτό;». Αισθάνομαι πολύ όμορφα.
Υπάρχουν στιγμές που νοσταλγείς την περίοδο κατά την οποία δεν γινόσουν θέμα;
Ίσως παλαιότερα, όταν με επηρέαζε η αρνητική κριτική, αλλά τώρα όχι. Είμαστε τυχεροί που έχουμε τόσο κόσμο να μας αγαπά.