Σε μια εφ’ όλης τηε ύλης συνέντευξη που δίνει στο περιοδικό Τηλέραμα και την Αθηνά Ζαχαράκη, ο Χάρης Ρώμας αναφέρεται σε πολλά και βέβαια και στο Καφέ της Χαράς που επέστρεψε δυναμικά στις τηλεοπτικές μας συνήθειες.
Έπειτα από 13 χρόνια το «Καφέ της Χαράς» επέστρεψε, κάνοντας μάλιστα υψηλά νούμερα. Η πανδημία όμως το σταμάτησε. Πώς νιώθετε και τι ελπίζετε;
«Σε σχέση με την πανδημία ένιωσα τρομαγμένος για τα δεινά που μπορούν να συμβούν και λυπημένος για τις ζωές που χάνονται. Ως εκ τούτου, η προσωρινή διακοπή του “Καφέ της Χαράς” είναι πταίσμα μπροστά στην παγκόσμια απειλή. Να τονίσω, όμως, πόσο ευγνώμων αισθάνομαι απέναντι στη μεγάλη μερίδα του κόσμου που αγκάλιασε τη δουλειά μου για άλλη μια φορά. Εννοείται ότι το “Καφέ” θα συνεχιστεί».
Ονειρευόσασταν χρόνια τη συνέχεια της σειράς. Τι σας εμπόδιζε στην υλοποίηση της;
«Δεν ονειρευόμουν χρόνια τη συνέχεια… Όταν κατάλαβα ότι θα μου άρεσε να την κάνω, μπήκα αμέσως στη διαδικασία υλοποίησης, κάτι που διήρκεσε δύο χρόνια βέβαια. Ένα θέμα ήταν το οικονομικό, γιατί είναι ακριβή σειρά. Έχει μόνο εξωτερικά γυρίσματα σε απομακρυσμένα μέρη και μεγάλο επιτελείο. Όσο για το πρόβλημα της διαθεσιμότητας όλων των πρωταγωνιστών και συμπρωταγωνιστών όταν τους θέλαμε για τα γυρίσματα, λύθηκε σε κλίμα αμοιβαίας συνεννόησης και αγάπης».
Η επάνοδος ήταν όπως την περιμένατε ή άνθρωποι και καταστάσεις σας στεναχώρησαν;
«Η επάνοδος ήταν ό,τι ακριβώς ονειρευόμουν. Η ιδέα που είχαμε (με την Άννα Χατζησοφιά) να παντρέψουμε το παλιό με το καινούργιο πέτυχε πλήρως. Βγάζουμε στην επιφάνεια εξαιρετικούς και σοβαρούς νέους συναδέλφους, ενώ παράλληλα οι παλαιότεροι ανανεώθηκαν και παρουσιάζονται σε μεγάλη φόρμα. Όλοι ανεξαιρέτως έχουμε την κοινή συνείδηση ότι παράγουμε κάτι ωραίο και ξεχωριστό».
Πώς περνάτε τις ημέρες σας μένοντας σπίτι;
«Ασχολούμαι με αυτό που με βασανίζει και λατρεύω: το γράψιμο! Γράφω στίχους που είναι το χόμπι μου, ασχολούμαι με τις διασκευές των έργων που θα παρουσιάσω στο θέατρο και πρωτίστως γράφω (σε τηλεδιάσκεψη με την Άννα) τα καινούργια επεισόδια του “Καφέ” που είναι θαύμα».
Ηθοποιός σημαίνει και διαρκή συνδιαλλαγή με το κοινό. Τώρα που και τα θέατρα έχουν κλείσει, σας λείπει αυτή η επαφή;
«Το θέατρο έκλεισε λίγο πριν από το προγραμματισμένο τέλος των παραστάσεων. Ο “Βαφτιστικός της Κυρίας” παιζόταν 2 χρόνια με μεγάλη επιτυχία και επιπλέον έκανε θριαμβευτικές παραστάσεις σε Κύπρο και Γερμανία. Το θέατρο θα μου λείψει μόνο αν το κοινό φοβάται να έρθει το χειμώνα. Σε κάθε περίπτωση βεβαίως όλοι θα ακολουθήσουμε ό,τι μας πουν οι ειδικοί. Αγόγγυστα».
Μήπως ετοιμάζετε κάτι νέο για την τηλεόραση ή το θέατρο;
«Να κάνω κάτι νέο στην τηλεόραση όταν αυτό που κάνω τώρα με ενθουσιάζει; Έχετε τρελαθεί; Στο θέατρο πάντως θα ανεβάσω την περίφημη κωμωδία “Ο Κλέαρχος,η Μαρίνα και ο κοντός” του μεγάλου Τσιφόρου, σε διασκευή και σκηνοθεσία δική μου».
Είναι κάτι που δεν έχετε κάνει τηλεοπτικά και θα θέλατε να δοκιμάσετε;
«Ίσως ένα ρόλο σε αστυνομική σειρά υψηλών προδιαγραφών! Η κωμωδία πάντως με γεμίζει δεδομένου ότι κάνω όλα τα είδη της: κομεντί, φάρσα, σίτκομ, ηθογραφία με ιστορικές αναφορές κ.ά.»
Καθώς είστε πολύ επιτυχημένος καλλιτέχνης, σας έχουν κάνει προτάσεις για να γίνετε παρουσιαστής ή να συμμετάσχετε σε κάποια επιτροπή;
«Μου έχουν προτείνει και τα δύο. Μου είχε γίνει μάλιστα κρούση παλιότερα για τον “Αδύναμο κρίκο”. Δεν είχα δεχτεί γιατί θεωρούσα την Έλενα (Ακρίτα) αξεπέραστη. Όταν είδα πως το κάνει τώρα ο Τάσος (Τρύφωνος) ξετρελάθηκα. Είναι επίσης απίθανος!»
Τι σας αρέσει να βλέπετε στην τηλεόραση και με τι αλλάζετε αμέσως κανάλι;
«Δεν βλέπω ριάλιτι γιατί δεν μου αρέσει αυτός ο τρόπος ψυχαγωγίας. Κατανοώ απόλυτα, όμως, γιατί κάποια εξ αυτών έχουν μεγάλη απήχηση και πρέπει να πω ότι και σε αυτό το είδος υπάρχει διαβάθμιση. Κάποια έχουν καλή παραγωγή και τους κατάλληλους παρουσιαστές ή coaches».
Οι επαναλήψεις των επιτυχημένων σειρών σας, σας ενοχλούν;
«Κάποτε με ενοχλούσαν. Τώρα, ίσως και λόγω της επιτυχίας τους, αισθάνομαι ότι με δικαιώνουν και χαίρομαι».
Κατά τα χρόνια που απουσιάζατε από την τηλεόραση νιώσατε ποτέ «ξεχασμένος» ή «αδικημένος»;
«Όταν έφυγα πριν από 10 χρόνια από την τηλεόραση ήμουν σε μεγάλη ζήτηση. Έφυγα με καθαρά δική μου απόφαση. Ξεχασμένος δεν αισθάνθηκα ποτέ, λόγω των αδιάκοπων επιτυχημένων επαναλήψεων των σειρών μου. Επειδή είμαι άνθρωπος που σκέπτεται το μέλλον, δεν θεωρώ ότι έχει σημασία το αν αισθάνθηκα ποτέ αδικημένος εφόσον τώρα αισθάνομαι ακριβώς το αντίθετο».
Καθώς έχετε ασχοληθεί και με παραγωγές, νιώσατε ποτέ ανησυχία για τα οικονομικά σας;
«Όποιος ηθοποιός γίνεται και θεατρικός παραγωγός νομοτελειακά θα χάσει κάποια στιγμή χρήματα. Εγώ έκανα λελογισμένες κινήσεις και στο σύνολο οι προσπάθειές μου είχαν θετικό πρόσημο. Και πάντα το αποτέλεσμα άξιζε τον κόπο και το ρίσκο».
Λένε πως οι κωμικοί είναι στην πραγματικότητα μελαγχολικοί και εσωστρεφείς. Εσείς;
«Είμαι χαρούμενος, αλλά όχι χαζοχαρούμενος. Εξωστρεφής, αλλά όχι κοσμικός γενικώς και αορίστως. Ευσυγκίνητος, αλλά δεν κλαίω μόνο για τα δικά μου πάθη αλλά και με τον πόνο άλλων. Ο μεγάλος εγωισμός επιτρέπεται σε νεότερες ηλικίες. Μεγαλώνοντας, οφείλεις να αντιληφθείς ότι δεν είσαι το κέντρο του κόσμου».