«Με το χαμό της Αλίκης ήταν αβάσταχτος ο πόνος της, είχε πέσει σε σκοτάδια»

Η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου σε συνέντευξη της στην εφημερίδα Real και στον Βασίλη Μπουζιώτη, αναφέρεται μεταξύ άλλων στο πρόσωπο που η μητέρα της Ζωή Λάσκαρη αγαπούσε τόσο που όταν έφυγε από τη ζωή ήταν σαν να έχανε την πραγματική της αδελφή. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη τον τελευταίο καιρό της έλειπε πολύ.

Ο Αλέξανδρος ήταν το μεγάλο στήριγμα της στη συνέχεια, ο άντρας – βράχος δίπλα της, όπως μου έλεγε. Και συγγενή της ένιωθε και την Αλίκη Βουγιουκλάκη…

«Όπως σου είχε πει στη συνέντευξή σας, ήταν η αδελφή που δεν είχε η Αλίκη. Πόνεσε με το χαμό πολλών ανθρώπων που αγάπησε, αλλά με την Αλίκη ήταν αβάσταχτος ο πόνος της. Με ρωτούσες πριν αν την είχα δει ποτέ σε σκοτάδια. Με την Αλίκη, ναι, είχε πέσει σε σκοτάδια. Και την περίοδο που ήταν συνέχεια στο νοσοκομείο μαζί της κι έπειτα όταν έφυγε… Ήταν και φίλη και αδελφή της. Τις θυμάσαι συνέχεια μαζί. Ή ερχόταν εκείνη στο σπίτι ή πήγαινε η μαμά, μαζί μου τις πιο πολλές φορές… Κι όταν άρχισε η αντίστροφη μέτρηση, την έβλεπα να καταρρέει σαν να έχανε την πραγματική της αδελφή. Μιλούσε τελευταία πολύ για εκείνη. Της έλειπε πολύ.»