Άρης Μακρής: Η εξομολόγηση για την απώλεια του πατέρα του

Ένα από τα αγόρια-τραγουδιστές με το μεγαλύτερο fan club στην Ελλάδα δεν διστάζει να παραδεχτεί πως είναι ερωτευμένος και πως αυτό δεν πειράζει καθόλου τις δεκάδες θαυμάστριές του. Ο Άρης Μακρής μιλά στον Γιώργο Πράσινο και στο DownTown Κύπρου.

H σύντροφός σου, Άννα-Μαρία Βέλλη, πρωταγωνιστεί στα δύο πιο πρόσφατα video clips σου. Και τα δύο είναι πολύ σέξι. Σε ενοχλεί όταν η σύντροφός σου προβάλλει το σέξι στοιχείο της;
Όχι, δεν με ενοχλεί. Δεν είμαι από τους άνδρες που λένε «μην το βάλεις αυτό γιατί παρα-είναι σέξι!» Ο καθένας έχει τη δική του προσωπικότητα, και δεν μου αρέσει να επιβάλει ο ένας στον άλλον τι να κάνει.

Σε προηγούμενες σχέσεις σου, έχεις απατήσει;
Ναι, το έχω κάνει. Και το μετάνιωσα. Είναι κάτι που δεν σε τιμά, ούτε σε βοηθάει. Αντίθετα. Αυτό που συνέβη δεν ήταν της ιδιοσυγκρασίας μου. Από τη στιγμή που συνέβη, δεν αισθανόμουν καλά.

Να χτυπήσω ξύλο, αν τύχει και σε απατήσουν, και το μάθεις, τι θα κάνεις;
Δεν ξέρω. Ανάλογα σε ποια σχέση θα συνέβαινε αυτό, πόσο καιρό θα ήμουν με την αυτή την κοπέλα… Ίσως και να μπορούσα να το συγχωρήσω…

Ως καλλιτέχνης, έχεις δεχτεί απόρριψη. Τι γίνεται όταν έρχεται και σε προσωπικό επίπεδο;
Κανένα πρόβλημα. Όλα μέσα στο παιχνίδι είναι. Είμαι ένθερμος υποστηρικτής της ελευθερίας! Γενικά, είμαι πολύ ψύχραιμος και χαλαρός. Βέβαια, αν μου αρέσει πολύ μια κοπέλα, θα πεισμώσω και θα προσπαθήσω να την καταφέρω. Μέχρι στιγμής, τα καταφέρνω (γέλια). Αλλά και να μη συμβεί αυτό, δεν πειράζει…

Θα κάνεις το πρώτο βήμα για κάποιον άνθρωπο που σε ενδιαφέρει;
Αν θέλω κάτι, το κυνηγάω. Πάντα αυτό έκανα. Αυτό ισχύει έτσι και αλλιώς.

Με δεδομένο τη σχέση σου που μετρά σχεδόν δύο χρόνια, πόσο κοντά είσαι στη δημιουργία οικογένειας;
Είμαι πολύ μακριά και μάλλον θα συνεχίσω να είμαι. Είμαι, γενικά, αντίθετος με τον γάμο.

Τις σας αρέσει να κάνετε με την σύντροφό σου;
Με την Άννα-Μαρία, τις περισσότερες φορές, τα βρίσκουμε. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει συνεννόηση και σεβασμός σε μια σχέση – και στη δική μας υπάρχουν. Πέφτουν μάλιστα τα γενέθλιά μας, γύρω στο Πάσχα, και το συνδυάζουμε με ταξίδια. Την πρώτη μας χρονιά πήγαμε στο Άμστερνταμ κι αυτό το Πάσχα, στο Παρίσι.

Οι απώλειες αλλάζουν τον καθένα. Εσένα σε έκαναν καλύτερο ή σε «φρέναραν»;
Φαντάζομαι πως οι απώλειες με έχουν πάει μπροστά. Με μια δύσκολη απώλεια, συνειδητοποιείς ότι όλα στη ζωή είναι, και όλα συμβαίνουν. Είμαι ψύχραιμος, και δεν αντιδρώ με ακραία συμπεριφορά. Τα σκέφτομαι όλα πιο ώριμα.

Η πιο ισχυρή σου απώλεια;
Έχω χάσει τον μπαμπά μου. Ήταν άρρωστος αλλά, όσο και να μην είναι ξαφνικό, όταν φτάνει αυτή η στιγμή είναι πολύ δύσκολο. Θυμάμαι πόσο υπεράνθρωπος ήταν στα μάτια μου, γιατί μπορούσε και τα έκανε όλα. Ήταν πολύ δοτικός για την οικογένειά του, για τα παιδιά του, το σπίτι… Ένας άνθρωπος που τα προλάβαινε και τα έκανε όλα. Τώρα έχουμε τη μαμά. Είναι η κλασική Ελληνίδα μάνα, υπερ-προστατευτική που θα σου βγάλει από το πουθενά μια ζακέτα για να μην κρυώνεις, που το παιδί της τα κάνει όλα τέλεια, και είναι και εκείνη μια γυναίκα τρομερά δοτική, και θεωρώ τον εαυτό μου τρομερά τυχερό να έχω μεγαλώσει με τέτοιους γονείς.