Ο Αργύρης Πανταζάρας μίλησε στο περιοδικό Gala και στη δημοσιογράφο Μαριλού Πανταζή για την τέχνη του ηθοποιού και τις αποτυχίες που υπάρχουν αρκετές φορές στο συγκεκριμένο χώρο, δίχως να το παραδέχονται οι ίδιοι οι δημιουργοί.
Κι εσύ με τι νιώθεις καλύτερα τελικά; Με την τέχνη γενικά;
Αυτό που με κέρδισε στην τέχνη του ηθοποιού και του δημιουργού είναι ότι είναι διαφανής. Αν το καλοσκεφτείς είναι η πρώτη sustainable τέχνη. Με το που τελειώσει, παύει να υπάρχει. Το μόνο αποτύπωμα είναι στην καρδιά και στη μνήμη των θεατών, στα μόρια του αέρα. Ας πούμε ότι είναι μια σπουδαία εγχείρηση ψυχής χωρίς τομή και με αόρατα ράμματα. Βέβαια δεν σημαίνει ότι είναι πάντα σπουδαία, μπορεί και να βγει και πατάτα… Απλώς κανείς δεν πρόκειται να το παραδεχτεί. Έχεις δει κανένα τα τελευταία χρόνια να λέει «τι πατάτα έκανα!»; Όχι! Σκηνοθέτες, σκηνογράφοι, ηθοποιοί, παραγωγοί, όλοι λένε πόσο εξαιρετικοί είναι. Είδες κανένα να ιδρώνει το αυτί του ή να αποθαρρύνεται που βλέπει τους θεατές του να φεύγουν ή και ακόμα χειρότερα, να κοιμούνται; Όχι! Απλώς κάνουν share τα νούμερα, τα ποσοστά και τις καλές κριτικές. Ο κόσμος τρέφει, διατηρεί και προάγει τις αυταπάτες του σε τέτοιο βαθμό που στο τέλος δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε.
Εσύ τι προτιμάς; Τη γυμνή αλήθεια όσο άσχημη κι αν είναι ή τη συγκαλυμμένη για να μην πληγώνεις και να μην πληγωθείς;
Ο καθένας έχει τη δική του αλήθεια. Ελευθερία λέει ο ένας, ελευθερία λέει κι ο άλλος. Όλοι θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο. Το θέμα είναι καλύτερο για ποιον; Ο καθένας διαλέγει την αλήθεια με την οποία νιώθει ασφαλής. Δεν θέλω να ανοίξω αυτήν την κουβέντα.