Η Μπέσσυ Αργυράκη αποκαλύπτει ότι η δισκογραφική εταιρία της δεν της έδωσε ούτε… πράσινο φύλλο για ό,τι πέτυχε στο εξωτερικό σε συνέντευξη της στη Δήμητρα Δάρδα και στην εφημερίδα Espresso.
Στο Φεστιβάλ των Καννών, το 1997, κατακτήσατε το ειδικό βραβείο «Πιο πολυβραβευμένη φωνή της Ευρώπης σε διεθνή φεστιβάλ»!
«Ενα βραβείο… για τα βραβεία (γέλια)! Δεν μπορώ να πω ότι έχω παράπονο. Ολόκληρη η Ευρώπη με τίμησε, η μια χώρα πίσω από την άλλη, όπως επίσης η Κορέα και η Ιαπωνία».
Τώρα είναι απλά διακοσμητικά στο σαλόνι σας;
«Οχι όλα! Ειλικρινά, τότε με ενδιέφερε να κάνω επιτυχία στην Ελλάδα και όχι στο εξωτερικό, γιατί στα όνειρά μου ήταν να κάνω οικογένεια και όχι να τρέχω με μια βαλίτσα».
Η Ιαπωνία υποκλίθηκε στη φωνή και στο ταλέντο σας. Μεγάλη επιτυχία, χωρίς τέλος. Ακόμα και σήμερα!
«Σε ηλικία 25 ετών έκανα παράλληλη καριέρα στην Απω Ανατολή! Τον Δεκέμβριο του 1980 ηχογράφησα ένα 45άρι δισκάκι με τίτλο “Toshihiko”, το οποίο έφτασε στο Νο6 στο γιαπωνέζικο top-10, με πωλήσεις σχεδόν 2.300.000 αντιτύπων. Η χαρά μου, απερίγραπτη! Εναν χρόνο αργότερα, ταξίδεψα πάλι στο Τόκιο και μέσα σε μία εβδομάδα ηχογράφησα ένα LP στα γιαπωνέζικα, που επίσης έσπασε ταμεία, και η ζήτησή μου από εκπομπές και περιοδικά ήταν τεράστια. Σκέτη φρενίτιδα! Στο αεροδρόμιο, ο κόσμος με περίμενε με τεράστιες αφίσες “Welcome Bessy” και διάσημοι της χώρας έδιναν πάρτι προς τιμήν μου με τζατζίκι και σουβλάκι».
Βγάλατε πολλά χρήματα από αυτή τη συνεργασία;
«Ούτε δραχμή! Από τη δισκογραφική εταιρία μου δεν μου έδωσαν ούτε… πράσινο φύλλο για την επιτυχία που τους χάρισα στο εξωτερικό».
Σε ποιους αναφέρεστε;
«Δεν θα αναφέρω ονόματα και λεπτομέρειες για τους δήθεν σημαντικούς συνεργάτες της εταιρίας, που έρχονταν στην Ιαπωνία για αναψυχή και όχι για δουλειά. Υπογράφονταν διμερείς συμφωνίες στο όνομά μου για να πληρώνονται άλλοι! Πρόσφατα έμαθα ότι εκείνο το LP κυκλοφόρησε πάλι στη γιαπωνέζικη αγορά σε μορφή CD».