Αντώνης Λουδάρος: «Υπήρξε στιγμή που πήγα να ξεφύγω, να θεωρήσω ότι είμαι κάποιος»

Αντώνης Λουδάρος

Όσα εξομολογήθηκε ο Αντώνης Λουδάρος στη συνέντευξη του.

Ο Αντώνης Λουδάρος παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό ΕΓΩ και τον δημοσιογράφο Θάνο Ξάνθο με αφορμή τη νέα θεατρική παράσταση που συμμετέχει. Μέσα σε όλα, ο δημοφιλής ηθοποιός μίλησε για την αναγνωρισιμότητα, τις συνεργασίες και την διαχείριση των αποτυχιών.

Μέσα στην έως τώρα πορεία σου, έπιασες τον εαυτό σου να νιώθει κάποια έπαρση;

Περνάς από διάφορα στάδια. Όταν κατάλαβα κάποια στιγμή ότι πήγα λίγο να ξεφύγω και να θεωρήσω ότι είμαι κάποιος και κάνω κάτι, είπα  στον εαυτό μου: «Για ηρέμησε λίγο Αντωνάκη μου και σύνελθε»…. Πολύ γρήγορα όμως επανήλθα. Είναι μεγάλη μου χαρά να με σταματάει κόσμος στο δρόμο, να με αναγνωρίζει, να μου λέει όμορφες κουβέντες, αλλά θέλει ένα όριο από την μεριά μας.

Σου έχει τύχει να φύγεις από δουλειά λόγω κακής συμπεριφοράς συναδέλφου;

Όχι δεν μου έχει τύχει. Δουλειά κάνουμε, συνεργαζόμαστε με  ανθρώπους, υπάρχει ένας εγωκεντρισμός, έχω έρθει σε διαφωνίες ή ρήξεις που με την συζήτηση ξεπερνάς ή απλά συνεχίζεις τη δουλειά σου. Δεν πάμε πάντα στη δουλειά για να γίνουμε φίλοι. Όπως και σε κάθε δουλειά που συναναστρέφεσαι με κόσμο και διαφορετικές απόψεις.

Σε ένα τόσο εγωκεντρικό επάγγελμα, έχεις δημιουργήσει πραγματικούς φίλους;

Εμένα η ζωή μου, μου έχει δείξει ότι μπορώ. Έχω 5 ανθρώπους φίλους που «ακουμπάνε» την καρδιά μου. Αυτά τα 35 χρόνια που είμαι στο χώρο, έχω αυτούς τους 5 και έχουμε κοινά θέλω. Όταν είσαι πολύ νέος θες να έχεις πολλούς φίλους, να είσαι αρεστός και να αποζητάς την αποδοχή. Μεγαλώνοντας όμως, αποζητάς περισσότερο την αποδοχή του εαυτού σου.

Έχεις βιώσει πέρα από επιτυχίες και αποτυχίες; Και πώς τις διαχειρίζεσαι;

Νιώθω ευγνώμων για ό,τι μου έχει συμβεί προσωπικά και επαγγελματικά. Για τα καλά που έχω πάρει από τη ζωή. Ούτε στο πιο τρελό μου όνειρο, όταν ήμουν πιτσιρικάς, δεν φανταζόμουν ότι θα μου συμβούν όλα αυτά. Ναι έχω βιώσει επιτυχίες και είμαι ευγνώμων, αλλά έχω και κάποιες λίγες αποτυχίες. Δεν τις θέλω και πολύ (γέλια). Με διδάσκουν όμως έτσι ώστε να εξελιχθώ σαν άνθρωπος. Ακόμη και η αποτυχία μεταμορφώνεται σε κάτι που με κάνει να προχωρήσω μπροστά.