Αννίτα Κούλη: «Δεν με πειράζει αν με ξεχάσει ο κόσμος επειδή δεν είμαι σώνει και ντε στην τηλεόραση»
"Δεν μου έχει λείψει να κάνω τηλεόραση" εξομολογήθηκε η Αννίτα Κούλη.
Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η Αννίτα Κούλη στο περιοδικό My Tv και τον δημοσιογράφο Μάρα Σαρρή με αφορμή την παράσταση «Έλληνας βάτραχος» στον Πολυχώρο Vault. Μέσα σε όλα, η γοητευτική ηθοποιός αναφέρθηκε στην τηλεοπτική της αποχή και την ενασχόληση με την συγγραφή σεναρίου και διαλόγων.
Τα τελευταία χρόνια απέχεις τηλεοπτικά και ασχολείσαι με το σενάριο. Σου έχει λείψει;
Δεν μου έχει λείψει να κάνω τηλεόραση γενικά, για αυτό και απέχω κιόλας. Τα τελευταία δύο χρόνια είχα την ευκαιρία να παίξω σε κάποια σίριαλ, αλλά λόγω προσωπικών επιλογών αποφάσισα να μην το κάνω, είτε λόγω οικονομικών είτε ρόλου. Αν υπάρχει κάτι που μου αρέσει, εννοείται ότι θα το κάνω.
Η συγγραφή σεναρίου πως προέκυψε;
Είχα ασχοληθεί με κείμενα, όσο ήμουν στην τηλεόραση είχα επαφή με τα σενάρια πολλά χρόνια. Κάποια στιγμή εργαζόμουν σε μια δουλειά ως ηθοποιός και είχα το ελεύθερο από τον σκηνοθέτη να λέω τα λόγια χωρίς να αλλάζω τις έννοιες, αλλά με τον τρόπο που ήθελα. Στην πορεία δέχθηκα πρόταση για να παίξω σε καθημερινό σίριαλ που θα γινόταν στην Κύπρο αλλά δεν μπορούσα να το κάνω και πάνω στην κουβέντα ο σεναριογράφος μού είπε ότι ψάχνουν για έναν διαλογίστα και του είπα ότι μπορώ να το κάνω. Με δοκίμασε, ξεκίνησα και μετά σκαλί – σκαλί άρχισα να το μαθαίνω αυτό. Η μία δουλειά έφερε την άλλη και τώρα πια δουλεύω πράγματα δικά μου. Δεν είναι ότι έχω αφοσιωθεί μόνο στο σενάριο, κάνω και τις παραστάσεις. Απλά το σενάριο μου έδωσε τη δυνατότητα να μπορώ να κάνω δουλειές ως ηθοποιός που αγαπώ πιο πολύ. Όλο αυτό ήρθε και με εμένα που άρχιζα να ωριμάζω και να θέλω πια συνειδητά να κάνω πράγματα που αγαπάω πιο πολύ. Να μην μπερδεύεται το βιοποριστικό κομμάτι. Η τριετία, με την περίοδο της καραντίνας, με έκανε να καταλάβω πράγματα σε σχέση με αυτό. Δεν με αφορά πια μέσα μου να είμαι σώνει και ντε στην τηλεόραση για να μη με ξεχάσει ο κόσμος. Δεν με πειράζει αν με ξεχάσει ο κόσμος. Πιο πολύ θα με πείραζε αν έκανα μια δουλειά που δεν θα μου άρεσε.
Ήταν εύκολο να πάρεις μια τέτοια απόφαση;
Είναι μια προσωπική πρόοδος. Μόνο του έγινε. Φυσικά και είναι ευχαρίστηση όταν τελειώνω μια παράσταση και υπάρχει το χειροκρότημα, ή μια τηλεοπτική δουλειά ή ταινία να αρέσει στον κόσμο. Όμως το σημαντικότερο είναι να μας αρέσει εμάς αυτό που δίνουμε στον άλλον, αλλιώς δεν μπορούμε να είμαστε αληθινοί. Δεν είναι εύκολο αυτό και δεν είναι εύκολη αυτή η δουλειά από μόνη της.